مدتهاست که یک جمله آشنا به گوشمان میخورد: «گزارش فساد در فوتبال در مجلس آماده شده و قرار است به زودی در صحن علنی مجلس قرائت شود». این صحبت بیش از یک سال است که گفته شده اما تا امروز اتفاق خاصی رخ نداده است. در این میان البته کدهایی هم داده شده مثل اینکه «چهرهای شاخصی در این پرونده هستد»، «نام دانه درشتها در این گزارش آمده است» و «متخلفان به دستگاه قضا معرفی میشوند» و ... با این حال تا امروز اتفاق خاصی رخ نداده و هر چند وقت یک بار با اظهارنظرهای جنجالی و متفاوت نام این پرونده بار دیگر بر سر زبانها میافتد.
کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی تلاش زیادی برای تهیه این گزارش کرده اما تا این لحظه تلاشهایی که صورت گرفته، ِنمود بیرونی نداشته است. هر چند وقت یک بار جملاتی نظیر اینکه «مسئولان فدراسیون فوتبال در این زمینه همکاری نکردهاند» از زبان مجلسیها گفته میشود اما هیچگاه در این باره شفافسازی صورت نگرفته است. سؤال اصلی این است اگر فسادی رخ داده چرا تا این حد ملاحظهکاری میشود و به صورت رسمی چیزی اعلام نمیشود؟ اگر فشاری برای قرائت نشدن گزارشها وجود دارد چرا گفته نمیشود؟ اگر تخلفی در فدراسیون فوتبال رخ داده چرا به صورت روشن و شفاف گفته نمیشود؟ مگر فدراسیون فوتبال بالاتر از نهادهای دیگر داخلی و حتی فیفا است که مدتهاست موج دستگیریها در آن آغاز شده است؟ اگر هم چنین چیزی نیست چرا رسماً اعلام نمیشود؟ چرا مجلسیها که در آن چهرههای ورزشی هم دیده میشوند در این باره کاری نمیکنند؟
همه این اتفاقات در حالی رخ میدهد که علی کفاشیان به عنوان رئیس فدراسیون فوتبال بارها مدعی شده آمادگی این را دارد که در این زمینه همکاری کند. او البته بارها تأکید کرده فسادی در فوتبال وجود ندارد و افرادی که بدون سند و مدرک حرف از فساد میزنند، خودشان فاسد هستند. رضا حسنیخو مدیرکل حراست وزارت ورزش و جوانان نیز پیشتر از گزارش اصل 90 مجلس اظهار بیاطلاعی کرده و گفته بود که در این باره چیزی به دست آنها نرسیده است.
در این شرایط آنچه برای اهالی فوتبال میماند، سردرگمی است؛ از یک سو مسئولان کمیسیون اصل 90 بارها از وجود تخلف صحبت میکنند و در سوی دیگر فدراسیون این موضوع را رد و تأکید میکند که در این باره بزرگنمایی صورت میگیرد و آنچه گفته میشود با واقعیت فاصله دارد. آنچه باعث خروج از این شرایط میشود، شفافسازی است و مطمئناً هر دو طرف ماجرا از این موضوع استقبال خواهند کرد.