به گزارش افکارنیوز، آیین‌نامه برگزاری انتخابات کمیته ملی المپیک روز گذشته(سه‌شنبه) در حالی از سوی هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک به تصویب رسید که شبهات زیادی در آن وجود دارد و به واقع می‌توان آن را موضوعی غیر قانونی و البته غیراخلاقی دانست.
بخش دوم این آیین‌نامه با عنوان شرایط عضویت در مجمع و ثبت‌نام کاندیداها است. در بخش «ب» شرایط و نحوه ثبت‌نام کاندیداها برای کسب کرسی‌های مختلف هیئت اجرایی نوشته شده که شبهه برانگیزترین قسمت آن تبصره سوم آن است که نوشته شده است:
تبصره ۳: با توجه به تصریح به عمل آمده در ماده ۱۵ اساسنامه مبنی بر انتخاب اعضای هیئت اجرایی منحصراً از میان اعضای رسمی دارای حق رای مجمع، نمایندگان فدراسیون‌های موضوع بندهای «پ»، «ت» و «ث» ماده ۵ اساسنامه(در صورت غیبت رئیس و احراز شرایط لازم برای نمایندگان فدراسیون‌های مزبور) مجاز به حضور صرفاً در همان یک جلسه مجمع عمومی هستند که برای شرکت در آن معرفی شده‌اند و دارای حق رای نیز هستند ولیکن نمی‌توانند کاندیدای هیچ یک از سمت‌های هیئت اجرایی شوند.
اعضای هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک ایران با استفاده از ماده ۱۷ اساسنامه که از آن به عنوان وظایف و اختیارات هیئت اجرایی یاد شده و با استناد به بند «چ» که بررسی و تصویب کلیه آیین‌نامه‌های داخلی کمیته اعم از آیین‌نامه اداری، استخدامی، مالی و معاملاتی تعریف شده است این آیین‌نامه را نوشته‌اند.
با مراجعه به این تبصره متوجه میشود که هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک عملا حق نوشتن آیین‌نامه‌ای برای برگزاری انتخابات نداشته است. اینکه هیئت اجرایی چه تفسیری از این بند داشته، سوال اساسی و مهم است. اصولا اینکه آیا هیئت اجرایی مجوز تفسیر اساسنامه را دارد هم موردی دیگر است.
مطابق مقررات باید هرگونه تغییر یا تفسیر اساسنامه، خصوصا برای برگزاری انتخابات از طریق IOC استعلام و تاییدیه آن نیز گرفته شود. در واقع می‌توان گفت که این آیین‌نامه غیر قانونی است و کمیته ملی المپیک نمی‌تواند چنین کاری را انجام دهد. البته یک نکته در مورد اساسنامه اینکه یک اساسنامه باید به قدری قوی، واضح و کامل باشد که همه بتوانند از آن نیز استفاده کنند و نیازی به آیین‌نامه یا متممی نباشد.
برخی از مفاد این آیین‌نامه، متممی بوده که به اساسنامه اضافه شده است. برای مورد استفاده بودن آن، این آیین‌نامه ابتدا باید به تصویب مجمع عمومی(فوق‌العاده) رسیده و سپس برای تایید نهایی به IOC ارسال شود که عملا چنین کاری صورت نگرفته و می‌توان این کار را به نوعی دست بردن در اساسنامه دانست.
نکته عجیب دیگر اینکه علی‌آبادی، رئیس کمیته ملی المپیک روز گذشته اعلام کرد اعضای هیئت رئیسه‌ای که قصد دارند در انتخابات کمیته ملی شرکت کنند باید حداقل ۶ ماه از حضورشان در هیئت رئیسه سپری شده باشد. سوال اساسی دیگر در این مورد وجود دارد و آن این است که بر فرض مثال اگر انتخابات یک فدراسیون امروز برگزار و رئیس آن مشخص شود، تمامی اعضای هیئت رئیسه این فدراسیون با حضور رئیس جدید دچار تغییر می‌شوند و همگی حکمی جدید از وزیر ورزش می‌گیرند. اگر رئیس این فدراسیون به هر دلیل نتوانست در انتخابات کمیته ملی المپیک حضور یابد، آیا آن فدراسیون المپیکی حق شرکت در انتخابات را با
این قانون نخواهد داشت؟
اینکه چرا هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک با این بند سعی در ایجاد محدودیت دارد، مشخص نیست. رئیس یک فدراسیون تنها نماینده یک فدراسیون المپیکی در مجمع است نه نماینده خودش.
تصویب این آیین‌نامه عملا اجازه حضور مصطفی هاشمی‌طبا، نصرالله سجادی و البته مسئولان را در این انتخابات نمی‌دهد و به نظر می‌رسد پای منافع شخصی یا گروهی در میان باشد. در بسیاری از کمیته‌های ملی المپیک کشورهای مختلف جهان، مقامات بالای اجرایی و سیاسی کشور رئیس کمیته ملی المپیک هستند. علت این امر اعتبار بخشیدن به کمیته ملی المپیک و نشست‌های آن است. با حضور افراد بلند مرتبه انضباط جلسات رعایت میشود و اعضای هیئت اجرایی و یا مجمع عمومی ادبیات خوبی را مورد استفاده قرار می‌دهند و در حالت «خواب‌آلودگی» سندی را امضای نمی‌کنند!
در راس کمیته ملی المپیک برخی کشورهای آسیایی و کشورهای مطرح اروپایی از جمله انگلستان، مقامات ارشد کشور حضور دارند اما متاسفانه در کشور ما چنین نیست و اگر چنین بود این مشکلات به وجود نمی‌آمد. با این تفاسیر اگر هاشمی طبا و هر شخص دیگری نسبت به این آیین‌نامه اعتراض داشته باشد، قطعا از سوی IOC قابل پیگیری خواهد بود.
نکته پایانی اینکه باید مسئولیت اعضای هیئت اجرایی مشخص شود. اصلیترین تصمیمات ورزش کشور در این نشست اخذ میشود و بهتر است اعضای آن در زمانی که انتخابات برگزار شد و به عنوان عضو هیئت اجرایی معرفی شدند، سوگندنامهای را یاد کنند تا بدانند چه چیزی را امضا میکنند و به آن نیز متعهد باشند تا مشکلاتی مانند فروش ساختمان گاندی ایجاد نشود نه اینکه بگویند ما خوابمان میآمد و حواسمان نبود چه چیزی را امضا کردیم!
