به گزارش افکارنیوز به نقل از مهر، نخستین بار بعد از رقابتهای جهانی ۲۰۰۹ هرنینگ دانمارک بود که سامان طهماسبی فرنگی کار وزن ۸۴ کیلوگرم تیم ملی کشورمان ندای جدایی از تیم ملی و پیوستن به تیم کشور آذربایجان سر داد.
این جوان کردستانی صراحتا اعلام کرد به دلیل بی توجهی متولیان ورزش کشور و عدم حمایت کافی از سوی فدراسیون کشتی، تصمیم به ترک وطن گرفته و اگر شرایط شغلی و تحصیلی مطلوبی برایش فراهم شود باز هم برای ایران به روی تشک می رود.
به هر حال این اتفاق نیافتاد و صدای طهماسبی هم به گوش هیچ مسئولی نرسید تا اینکه دارنده مدال برنز رقابتهای جهانی با حمایت برخی از دوستان داخلی و خارجی به کشور آذربایجان رفت.
از طهماسبی تا هاشم زاده
در همان سالها بسیاری از گوش شکسته های کشورمان به این تصمیم خرده گرفتند و او را در آغاز راهی بی سرانجام خواندند، اما برخی از اهالی واقع بین که به نوعی طعم تلخ بی توجهی و انزوای بعد از دوران قهرمانی را چشیده بودند، کار این فرنگی کار جوان و آینده دار را ستودند و تصمیم او را کاملا حرفه ای خواندند.
جالب آنکه محمدرضا یزدانی خرم رئیس وقت فدراسیون کشتی نیز به حمایت از طهماسبی بر آمد و تصمیم او را کاملا منطقی و حرفه ای خواند. بدین ترتیب درب اردوهای تیم ملی کشتی آذربایجان به روی ایرانیان باز شد تا هر کشتی گیر عنوان دار و معترضی از کشورمان بتواند به راحتی جذب این کشور رقیب و همسایه شود.
البته در این بین نباید از سرمایه گذاری هنگفت و قابل توجه متولیان ورزش کشور آذربایجان نیز به سادگی گذشت، چرا که همین سرمایه گذاری و صرف هزینه های میلیاردی، هر ورزشکاری از کشورهای دیگر را برای پیوستن به آذربایجان وسوسه می کند.
هنوز چند ماهی از حضور سامان طهماسبی در تیم کشتی آذربایجان نگذشته بود که مسعود هاشم زاده فرنگی کار وزن ۱۲۰ کیلوگرم تیم ملی نیز که پس از ناکامی در رقابتهای جهانی ۲۰۰۹ دانمارک با محمد بنا و کادر فنی مشکل پیدا کرده بود، با پیشنهاد مشابهی از سوی آذری ها مواجه شد.
هاشم زاده که از یک سو با خشم و بی مهری محمد بنا روبرو بود و از سوی دیگر در مقابل پیشنهاد رویایی آذری ها قرار داشت، سرانجام تسلیم خواسته متولیان ورزش این کشور همسایه شد و به عنوان دومین فرنگی کار ایرانی به کشتی آذربایجان پیوست.
تور آذری ها دوباره پهن شد!
این روند ادامه داشت تا اینکه آذری ها با توجه به وضعیت نامطلوب فدراسیون کشتی و اطلاع از نارضایتی محمد بنا و همکارانش از وضعیت کشتی ایران، دوباره دست به کار شده و به اصطلاح، تور خود را دوباره برای صیدی جدید پهن کردند.
متولیان کشتی آذربایجان همچنان به جذب فرنگی کاران امیدوار بودند و به طرق مختلف با گزینه های مورد نظر خود تماس گرفتند. حجم این پیشنهادات در حاشیه رقابتهای جهانی ۲۰۱۱ استانبول به اوج خود رسید و حتی این مسایل به ظاهر پشت پرده، کاملا عیان و رسانه ای شد، اما بسیاری از این گزینه های وطنی همچنان به عشق کسب افتخار در المپیک به ادامه مربیگری در ایران پرداختند.
ارائه پیشنهاد از سوی آذری ها و رد این پیشنهادات از سوی برخی مربیان داخلی ادامه داشت تا اینکه بازیهای المپیک ۲۰۱۲ لندن هم با درخشش فرنگی کاران ایران به پایان رسید و کاروان کشتی به کشورمان بازگشت. این بازگشت افتخار آمیز و جشن و سرور اهالی کشتی برای قهرمانان ملی خود طولی نکشید که اتفاقات حاشیه ای مراسم تجلیل از قهرمانان و مدال آوران المپیکی، موج تازه ای از نارضایتی را در بین اعضای کادر فنی تیم های ملی کشتی آزاد وفرنگی بوجود آورد.
مربیان المپیکی معتقد بودند با تمام کمبود ها و مشکلات آماده سازی کشتی گیران، به هر شکل ممکن ماندند و کار کردند، اما نحوه اهدای جوایز و میزان این پاداش ها را تحمل نکرده و آنرا نوعی توهین می دانند. در بین مربیان ناراضی، نام جمشید خبرآبادی و ناصرنوربخش مربیان تیم ملی کشتی فرنگی و همکاران محمد بنا هم به چشم می خورد که اتفاقا متولیان کشتی آذربایجان با جدیت در پی جذب آنان بودند.
نوبت به آزادکاران رسید
به هر ترتیب نارضایتی این مربیان همچنان ادامه داشت تا اینکه بی توجهی متولیان ورزش و مسئولان فدراسیون بار دیگر زمینه رفتن این مربیان سازنده را نیز فراهم کند. در نهایت نیز دوباره همه چیز به سود کشور رقیب و همسایه رقم خورد و جمشید خیرآبادی، ناصر نوربخش و حتی ماساژور بلغار تیم ملی کشتی فرنگی نیز به تیم کشتی آذربایجان پیوستند.
رفتن این دو مربی وطنی به تیم رقیب همچنان نقل محافل کشتی بود تا اینکه از گوشه و کنار خبر رسید، تلاش آذری ها به جذب کشتی گیران ایرانی، تنها به فرنگی کاران منتهی نمی شود و آنان با ارائه چندین پیشنهاد قابل توجه مالی به دنبال جذب برخی چهره های کشتی آزاد نیز هستند!
در همین راستا نام یکی از آزادکاران سنگین وزن اردوی تیم ملی مطرح شده که گویا قرار است بزودی برای رفتن یا ماندن در ایران تصمیم نهایی خود را اتخاذ کند. جالب آنکه این آزادکار جوان و عنوان دار پیش از این هم بارها از بی توجهی متولیان فدراسیون و مدیر فنی تیم ملی اظهار گلایه کرده و معتقد است یکی از دلایل پشت خط ماندنش، تبعیض و نگاه ویژه کادر فنی به برخی مهره های همیشگی و شناخته شده اردوی تیم ملی است.
به هر حال وضعیت بحرانی و نامطلوب کنونی فدراسیون کشتی کشورمان باعث شده تا متولیان کشتی آذربایجان هر از گاهی از این آب گل آلود، صید ارزشمندی به دست آوردند و هرروز یک کشتی گیر آینده دار و ناراضی دیگر را به دیار خود ببرند
