غیاثی: اینها دارند آبروی داوری را می برند

آدم بعضی وقت‌ها چیزهایی را می‌بیند که حرف آقای عسگری را که گفته بود این حرف‌ها یک سناریوی دنباله‌دار است باور می‌کند. خوشبختانه برنامه ۹۰ هم که معتبرترین برنامه فوتبالی ایران است به بلندگویی برای آقایان تبدیل شده که هرچه می‌خواهند بگویند!

آقای افشاریان! شما در تست آمادگی جسمانی مردود شده‌اید و پس از آن هم دیگر نیامدید. آقای عسگری چه کار باید بکند؟ سه‌شنبه مصاحبه‌یی از یک کمک‌داور به اسم موغلی در یکی از خبرگزاری‌ها دیدم که مانند افشاریان گفته بود او را از داوری دور کرده‌اند. همین فرد در تست آمادگی جسمانی حالش بد شد و به زمین افتاد و کار به جایی کشید که کادر پزشکی حاضر در ورزشگاه مجبور شدند به گلویش نیشتر بزنند تا خون وارد ریه‌اش نشود. همه آنهایی که آنجا حاضر بودند دیدند که چگونه خون از گلویش فواره زد. این داور چگونه انتظار دارد که با این حالش و تستی که نگذرانده به او قضاوت بدهند؟

سینه ما پر از خاطرات تلخی است که از این آقایان داریم. اگر مجبور شوم از جریان «صد هزار دلاری‌ها» و ماجرای «کالدرون» صحبت می‌کنم. کالدرون همان مربی‌ای است که قرار بود به پرسپولیس بیاید و خیلی‌ها داشتند از ترس‌شان سکته می‌کردند.


از آقایان می‌خواهم که این رفتارشان را تمام کنند. کسی مثل فریدون اصفهانیان به کمیته داوران آمده که کار کند اما بنده خدا در این کار درمانده است.

در برنامه این هفته ۹۰ مسعود مرادی قبل از اینکه صحبتی مطرح شود گفت از روسای کمیته داوران استان‌ها معذرت‌خواهی می‌کند که دو نفر از اعضای کمیته داوران در جلسه شرکت نکرده‌اند. اگر قرار بر معذرت‌خواهی است، چرا وی به دلیل غیبت محمد فنایی عذرخواهی نکرد؟ خود فنایی گفته است که هنوز اصفهانیان استعفایش را قبول نکرده پس در اصل در جلسه کمیته سه نفر غایب بودند. پس معلوم است که پشت این صحبت‌ها برنامه‌هایی وجود دارد.

اینها دارند آبروی داوری را می‌برند. حرف من این است که اگر این افراد ما را قبول ندارند، دست‌کم اصفهانیان را که قبول دارند. بیایند و یک جلسه با حضور رییس کمیته داوران برگزار کنند تا ما و آنها رو در روی هم بنشینیم و مشکلات را بررسی کنیم. آنها هم اگر حرفی دارند، رو در رو بیان کنند. من همین جا اعلام می‌کنم که آقای اصفهانیان از طرف ما وکیل است.

فردی به تک‌تک داوران خط خورده از لیست بین‌المللی زنگ می‌زند و می‌گوید که اگر به جای آنها بود، به کمیته داوران می‌آمد و آقای عسگری را با چاقو می‌زد! یکی از همین داوران این مساله را به من گفت. همه این مسائل برای این است که دست‌های آقایان از برخی منافع کوتاه شده است. داوری ما سخت‌ترین روزهایش را می‌گذراند.

داوری بود که هر گاه برای قضاوت به شهری می‌رفت، خانواده و دوستانش را با خود می‌برد و شب‌ها با قابلمه بزرگ از هتل به نام باشگاه غذا می‌گرفت و در پارک با آنها می‌خورد! همه هم او را می‌شناسند. این تازه معمولی‌ترین اتفاقی است که می‌افتاد. اگر آقایان سریال تهمت‌هایشان را ادامه دهند، مجبور می‌شویم برخی مسائل را بازگو کنیم. من اگر مجبور شوم راجع به «سلطان محمود بحرینی» و «ایاز ایرانی‌اش» هم صحبت می‌کنم.