
ظاهرا قرار است جشن صعود تیم ملی فوتبال ایران به جام جهانی ۲۰۲۶ باز هم مقابل ازبکستان گرفته شود. اتفاقی که چند دورهای است به آن عادت کردهایم. در واقع آخرین بار که هیجان جهانی شدن برای فوتبال دوستان ایرانی به اوج خود رسیده به ۲۲ سال قبل برمیگردد که رقابت با ازبکستان و رجزخوانی سرمربی کره جنوبی، حساسیت بازی آخر را به اوج خود رسانده بود.
هر چند در آن بازی گل مارکدار گوچی آب پاکی روی دست همه پیشگوها بود ولی پس از آن نه تنها دیگر کار ایران به هفته آخر کشیده نشد، بلکه صعودهایی راحت و زود هنگام توسط ستارههای تیم ملی رقم خورد. حالا باز هم سرنوشت صعود ایران به نام ازبکستان گره خورده.
برای جام جهانی ۲۰۱۸ دو تیم در حالی در تهران به مصاف هم رفتند که شاگردان کیروش با دو گل برنده بازی شدند. همکاری جذاب مهدی طارمی و سردار آزمون در آن بازی و پاس گلهایی که برای یکدیگر ساخته بودند از آن لحظاتی بود که امید به درخشش این زوج دوست داشتنی را بیشتر از قبل کرد. امیدی که البته به جا، منطقی و درست بود.
حالا این دو ستاره در آستانه تجربه سومین حضورشان در جام جهانی هستند. برای سومین دوره متوالی است که میخواهند مسافر بزرگترین تورنمنت فوتبالی دنیا شوند و اتفاقا نقش خودشان در هر سه دوره کاملا برجسته بوده است.
هر چند کاریزمای این روزهای سردار و مهدی خیلی شبیه هم نیست. سردار در شباب الاهلی جولان میدهد و با روحیه بالای خودش همیشه لبخندی به لب دارد و فارغ ز غوغای جهان به نظر میرسد، اما در صورت مهدی طارمی آثار دلمشغولیهای این این چند ماه و رقابت با دو تن از بهترین مهاجمان جهان در یک لیگ سخت کاملا پیداست، بخصوص که مشخصا تکهای از ریش او به صورت سکهای ریخته است.
خط حمله تیم ملی، این فیفادی را بدون مهدی شروع کرد. او که خسته راه سفر از ایتالیا بود با صلاحدید کادر فنی در بازی امارات به میدان نرفت، اما او حالا برای بازی حساس مقابل ازبکستان کاملا آماده است و با انجام تمرینات پا به پا در کنار سردار، میخواهد به گلزنی و تیم ملی برمیگردد.