دفعه قبل که قرار شد ندیم امیری برای تیم ملی فوتبال آلمان بازی کند، او خودش باید به سرمربی آن زمان تیم یوآخیم لوو تماس می‌گرفت، زیرا لوو شماره تلفون امیری را نداشت.
این بار یولیان ناگلسمن، سرمربی فعلی تیم ملی آلمان، مشکلی در پیدا کردن او نداشت و به سادگی با او تماس گرفت، هرچند امیری تماس را از دست داد زیر در حال تمرین بود. اما بعداَ وقتی که هر دو تلفونی صحبت کردند، امیری می‌گوید که در جریان صحبت اشک از چشمانش سرازیر شده بود.
به ندرت پیش می‌آید که فوتبالیست‌ها پس از سال‌ها دوری از تیم ملی دوباره به صحنه بین‌المللی فوتبال بازگردند. اما امیری این شانس غیرقابل تصور را دریافت کرد. تقریباً پنج سال پس از آخرین حضورش در صحنه بین‌المللی فوتبال آلمان که در ماه نومبر سال ۲۰۲۰ بود، او حالا به تیم ملی بازگشته است.
ناگلسمن که به خاطر مجروحیت بسیاری از اعضای تیمش با مشکلاتی روبرو است، به دنبال اعضای تازه نفس بود. امیری که در وضعیت جسمی خوبی قرار دارد، به هر صورت گزینه مناسبی برای تیم ملی به شمار می‌آمد.
او که هافبک تیم ماینس است به همراه یوناتان بورکارت، همبازی‌اش به تیم ملی آمده است. این نخستین بار در طول ۱۵ سال اخیر است که دو بازیکن از ماینس لباس‌های تیم ملی آلمان را به تن می‌کنند. بازگشت امیری به تیم ملی نقطه عطف دیگری است که در یک داستان الهام بخش مهاجرت و پیشرفت در دنیای فوتبال مطرح می‌شود.
مهاجرت خانواده امیری از افغانستان به آلمان
والدین امیری در سال‌های ۱۹۸۰ از جنگ در افغانستان فرار کردند و در شهر لودویگسهافن در غرب آلمان مسکن گزیدند. پدرش یک کسب و کار در بخش ترانسپورت به راه انداخت و مادرش به مدت ۲۰ سال در یک خانه سالمندان به کار مشغول بود. این زوج که می‌خواستند برای فرزندانشان امنیت و فرصت ایجاد کنند، از کار و تلاش رویگردان نبودند.
امیری که در سال ۱۹۹۶ متولد شده است، همراه با برادر بزرگترش در کوچه‌های شهر لودویگسهافن با فوتبال آشنا شد.
بعد والدینش او را در فواصل منظم با موتر به کایزرس‌لاوترن می‌بردند که حدود ۶۰ کیلومتر از ماینس فاصله دارد. امیری که آرزو داشت فوتبالیست حرفه‌ای شود، در این جا تمرین می‌کرد و مسیر پیشرفت او در دنیای فوتبال در این شهر آغاز شد.
چندی بعد امیری در هوفن‌هایم موقعیتش را تحت نظر یولیان ناگلسمن، مربی آن زمان تیم تثبیت کرد و به همراه تیم اش عنوان قهرمانی لیگ بازیکنان زیر ۱۹ سال را کسب کرد و همچنین جوان‌ترین عضو تیم پیروز در مسابقات قهرمانی تیم‌های زیر ۲۱ سال در جام ملت‌های اروپا بود.
امیری از حضور در تیم ملی آلمان تا تیم‌های بوندسلیگا
بازی این فوتبالیست افغان به قدری تاثیرگذار بود که لیورکوزن در سال ۲۰۱۹ با او قرارداد بست. سه ماه پس از آن امیری برای نخستین بار در تیم ملی آلمان بازی کرد.
واکنش فوتبال دوستان در افغانستان به موفقیت‌ها و بازی‌اش برای تیم ملی عمدتاً بسیار مثبت بود. ندیم در آن زمان گفته بود: «بسیاری از خویشان و اقارب، اما همچنین افراد نا آشنا با والدینم تماس گرفتند و به آن‌ها تبریک گفتند. واکنش آن ها احساسات مرا واقعا برانگیخت.»
امیری هیچگاه ارتباط خود با زادگاه والدینش را از دست نداد. پسر عموی او زبیر که برای تیم‌های مختلف آلمانی بازی کرده است، به بازی در افغانستان ادامه داد. او همیشه به ندیم راجع به وقایع مربوط به فوتبال در افغانستان خبر می‌دهد.
ندیم امیری حتی زمانی هم که از فوتبال دور باشد، زحماتی را که والدینش متحمل شدند، هیچگاه فراموش نمی‌کند.
او ۱۴ ساله بود که به همراه والدینش به افغانستان سفر کرد. آن‌ها به او کابل و خانه‌های دوران کودکی شان را نشان دادند.
این سفر تاثیر عمیقی بر این پسر جوان گذاشت و حالا که سال‌ها از آن زمان گذشته است، امیری در پروژه‌های متعددی برای کمک به پناهجویان شرکت دارد که صلیب سرخ از آن جمله است. او می‌خواهد به افرادی کمک کند که تجربیات مشابه والدینش را پشت سر گذرانده‌اند.
در سال ۲۰۲۱ این فوتبالیست افغان-آلمانی پس از دیدار از یک مرکز پناهجویان در اشتوتگارت، تعدادی از خانواده‌ها را برای تماشای یک بازی به استدیوم دعوت کرد.
امیری در سال ۲۰۲۱ گفته بود: «به عنوان یک آلمانی افغان‌تبار تحولات اخیر را در افغانستان از نزدیک دنبال می‌کنم.» او افزود: «همیشه می‌خواستم ... به افرادی کمک کنم که مانند خانواده من به آلمان فرار کرده اند.»
مسیر غیرمتعارف امیری در بازگشت به صدر
به نظر می‌آمد که پس از پیوستن به باشگاه بایر لویرکوزن و نامزدی برای تیم ملی، مسیر حرفه‌ای امیری مشخص شده باشد. اما فوتبال سرنوشت دیگری برای او رقم زده بود.
براساس گزارش‌ها در آغاز سال ۲۰۲۱ امیری در یک بازی بوندسلیگا با بدرفتاری نژادپرستانه یکی از بازیکنان تیم مقابل روبرو شد. اما او ادامه داد و تبدیل به عضو موفق تیم المپیک آلمان در توکیو شد. پس از آن بود که روند پیشرفتش در فوتبال متوقف شد. بازی او برای یک تیم ایتالیایی در جنوا و سپس انتقالش به تیم لیدز در بریتانیا چندان موفقتی به همراه نداشت.
در این وضعیت سرنوشت کاری امیری تا مدتی نامعلوم بود تا این که او در ماه جنوری سال ۲۰۲۴ به باشگاه ماینس پیوست. بازگشت به شهری که فاصله زیادی از زادگاهش در لودویگسهافن ندارد، امیری را به یک بازیکن بسیار تاثیرگذار تبدیل کرد. او تیم‌اش را از بازی‌های برگشت نجات داد و در این فصل به آن‌ها کمک کرد که در جدول رده بندی بوندسلیگا صعود کنند. آنگونه که به نظر می‌آید آن‌ها این فصل را با صعود به چهار تیم برتر فوتبال به پایان می‌رسانند.
این بازیکن جوان در این هفته گفت: «می‌خواستم دوباره از فوتبال لذت ببرم و اعتماد به نفسم را بازیابم.» حالا با اطمینان می‌توان گفت که این جوان ۲۸ ساله به هدفش رسیده است.
سرگذشت امیری یک بار دیگر نشان می‌دهد که پیشرفت در مسلک و حرفه، به خصوص در ورزش‌های رقابتی همیشه براساس برنامه‌های قبلی پیش نمی‌رود. هرکس باید راه خود را پیدا کند و جایگاهی را بیابد که در آن جا خوشی و رضایت بر ترس و نگرانی چیره می‌شود.
در حالی که آلمان برای شرکت در جام جهانی فوتبال آمادگی می‌گیرد، این بازیکن باشگاه ماینس می‌خواهد به یکی از اعضای اصلی تیم ملی آلمان تبدیل شود. اما به هر حال بازگشت او به تیم ملی به خاطر مسیر غیرمعمولش و نمادی از تنوع در آلمان بسیار جالب توجه است.
