در روزهای گذشته، ویدیویی در فضای مجازی پشت سرهم بازنشر شده که پیرمردی به ظاهر فوتبالدوست را در حال هتاکی به زنان حاضر در ورزشگاه آزادی نشان می‌دهد؛ توهین و هتاکی مستقیم به زنانی که با سختی و مشقت فراوان، پایشان به ورزشگاه‌های کشور باز شده تا همراه مردان، بازی‌های لیگ را تماشا کنند.
خانم‌های محترم و عزیز که این روزها میهمان ورزشگاه‌های ایران شده‌اند، صاحبان همین ورزش هستند؛ چه کسانی واقعا -و با چه جراتی- می‌توانند به آن‌ها هتاکی کنند و از پرده‌دری‌های خود خم به ابرو هم نیاورند؟ این لفاظی‌های شنیع و غیربهداشتی، در کجای قاموس ورزش و فوتبال می‌گنجد؟
از همه بدتر، مصاحبه‌ها و دفاعیه‌های عجیبی است که در این باره مطرح می‌شود. این حرکت زشت و قبیح، جای هیچ‌گونه توجیهی ندارد؛ حتی اگر فرضا به بازیکنی در زمین توهین شده باشد، حساب زنان فوتبالی ما از آن‌ها جداست. خانم های ایرانی و عاشق فوتبال، آن‌قدر مظلوم هستند که مسئولان ورزش کشور باید هر کاری برای امنیت و آرامش آن‌ها در ورزشگاه‌ها انجام بدهند. خوشبختانه اقداماتی هم در تامین این آرامش صورت گرفته اما قرار نیست عده‌ای از همه جا بی‌خبر و هتاک، هر چه دوست دارند به زبان بیاورند و بعدش طلبکارانه از اتفاقات موازی در ورزشگاه آزادی سخن بگویند.
فرد هتاک اگرچه امروز ۱۰ سال حکم محرومیت از حضور در تمام ورزشگاه‌های کشور گرفت اما این به تنهایی برای تادیب آن‌ها که اختیار زبان و دهانشان را ندارند کافی نیست. زنان در ورزشگاه و هر کجای دیگر حرمت دارند و همه چهره‌های فوتبالی نیز از حضور گرم این عزیزان استقبال می‌کنند. قرار نیست در این شرایط سختِ تهیه بلیت و حضور در ورزشگاه به ساحت و حریمشان، توهین و فحاشی هم شود. این قبیل کارها، دور از شان ورزش است.
