رقابت‌های لیگ برتر این دوره در شرایطی آهسته‌آهسته به هفته‌های پایانی می‌رسد که دو تیم مطرح پایتخت یعنی استقلال و پرسپولیس گوی سبقت را از بقیه ربوده و به نظر می‌رسد اگر اتفاق غیرمترقبه‌ای رخ ندهد، یکی از این دو تیم در انتها می‌تواند جام قهرمانی را بالای سر ببرد. فعلا و در فاصله هفت هفته مانده به پایان این رقابت‌ها، استقلال با ۵۰ امتیاز صدرنشین است و پرسپولیس با ۴۹ امتیاز در تعقیب این تیم. در رده سوم و چهارم هم تیم‌های تراکتور و سپاهان قرار گرفته‌اند که به‌واسطه عملکرد بد در هفته‌های اخیر از صدر جدول فاصله گرفته‌اند. تراکتور با ۴۰ و سپاهان با ۳۹ امتیاز در رده‌های سوم و چهارم ایستاده‌اند؛ اگر چه زردپوشان اصفهانی هنوز یک بازی در مقایسه با سایر رقبا کمتر دارند ولی حتی در صورت برتری در آن دیدار هم باز هم فاصله ایجاد شده با صدر جدول به قدری شده که نتوان بخت زیادی را برای این تیم متصور شد. با درنظر‌گرفتن این مورد که هیچ چیزی در فوتبال غیرقابل پیش‌بینی نیست و چه‌بسا در ادامه مسیر، معادلات کنونی بتواند به هم بریزد، باز باید شانس اصلی قهرمانی در این فصل را به یکی از دو تیم استقلال و پرسپولیس داد. اما کدام‌یک از این دو، با توجه به شرایطی که در آن هستند، فرصت بهتری برای کسب عنوان قهرمانی دارند؟
استقلال این روزها صدرنشین لیگ برتر است و ابتکار عمل را در دست دارد. این تیم اگر بازی‌های باقی‌مانده‌اش را ببرد، فارغ از نتایجی که پرسپولیس به دست می‌آورد، می‌تواند قهرمان شود. آنها البته یک برتری محسوس دیگر هم نسبت به پرسپولیس دارند که می‌تواند خیلی به کمک‌شان بیاید. ماجرا مربوط به کسب نتیجه بهتر در بازی‌های رو در‌رو است. درست است که هر دو بازی رفت و برگشت مساوی شده؛ ولی از آنجا که استقلال در دیداری که پرسپولیس میزبان بوده موفق به گلزنی شده است، پس اگر امتیازات در انتها مساوی شوند، بالاتر از رقیب سرخ‌پوش به‌عنوان قهرمانی می‌رسد. البته که همه فوتبالی‌ها به خوبی می‌دانند با توجه به فشردگی زیاد در بالای جدول و رقابت حساس دو تیم، تصور کسب 21 امتیاز برای استقلال دشوار است، به‌ویژه که آنها در این مدت دو بازی دشوار هم با دو تیم از بالای جدول دارند که می‌تواند کار را برایشان سخت کند.
سوی دیگر این داستان هم پرسپولیس حضور دارد. تیمی با تجربه که پرافتخارترین تیم لیگ برتر محسوب می‌شود. پرسپولیس در فصول اخیر بارها نشان داده راه قهرمانی در فوتبال ایران را بلد است. همین موضوع زمانی که کار برای سایر تیم‌ها سخت می‌شود، می‌تواند تبدیل به برگ برنده آنها شود. نشان به آن نشان که پرسپولیس حتی با رفتن یحیی گل‌محمدی هم اسیر بحران نشد و توانست خودش را بیش از هر زمان دیگری در صدر جدول به استقلال نزدیک کند. ماجرا از این قرار است که ابتکار عمل برای قهرمانی در این فصل، فعلا دست این تیم نیست ولی از آنجا که هنوز هفت هفته دیگر باقی مانده، می‌توانند امیدوار باشند که استقلال امتیاز از دست بدهد و آنها از فرصت استفاده کنند.
فارغ از شرایط روانی حاکم بر دو تیم ولی بررسی دیدارهای باقی‌مانده می‌تواند به بخش دیگری از ابهام پیش‌رو پاسخ دهد. همان‌طور‌که عنوان شد دو تیم، هفت بازی دیگر دارند که اینجا کفه ترازو کمی به سود استقلال سنگینی می‌کند؛ دلیلش این است که از دیدارهای باقی‌مانده، استقلال چهار دیدار را در ورزشگاه آزادی میزبانی می‌کند و پرسپولیس چهارتا خارج از خانه دارد. ناگفته پیداست که این موضوع می‌تواند مسیر استقلال در رسیدن به قهرمانی را هموارتر کند؛ به‌ویژه که شاگردان جواد نکونام در این فصل، در ورزشگاه آزادی درخشان ظاهر شده و شکستی نداشته‌اند. آنها در بازی‌های خانگی مقابل پرسپولیس و مس رفسنجان مساوی کرده و بقیه را تا به الان برده‌اند. ماجرای کمی نگران‌کننده برای استقلالی‌ها، نتایجی است که این تیم در دیدارهای خارج از خانه گرفته است. استقلال تا همین اواخر هر بار که دیداری بیرون از ورزشگاه آزادی داشت با مشکلات زیادی روبه‌رو می‌شد ولی این نقیصه نزدیک به یکی، دو ماه است که از بین رفته و استقلال سه دیدار اخیر خارج از خانه‌اش را هم با پیروزی سپری کرده است تا مشخص شود آنها تیم منسجم‌تری شده‌اند. نکته‌ای که شاید بتواند گریبان استقلال را در هفته‌های آتی بگیرد اختلاف موجود بین سرمربی و کادر مدیریتی باشگاه است که از ابتدای فصل تا کنون وجود داشته است. در‌واقع اگر این اختلاف نظر وجود نداشت و جواد نکونام می‌توانست با آرامش صد‌درصدی به مصاف رقبا برود، می‌شد بخت اصلی برای قهرمانی را به همین تیم داد.
در پرسپولیس هم شرایط تقریبا مشابه با استقلال است؛ با این تفاوت که آنها دیدارهای خارج از خانه بیشتری دارند. اگرچه پرسپولیس خارج از خانه تزلزل کمتری در مقایسه با استقلال داشته ولی در دیدارهای خانگی‌اش امتیازات حساسی از دست داده است که باعث شده فعلا در رده دوم جدول قرار بگیرد. پرسپولیس در هفته‌های پیش‌رو برخلاف استقلال فقط یک بازی بازی با تیم‌های بالانشین جدول دارد که نمی‌تواند خیالش از کسب شش امتیاز آن کاملا راحت باشد. نکته متفاوت اینکه این تیم شاید روی کاغذ، چند جدال ساده‌تر در مقایسه با استقلال داشته باشد ولی از بد روزگار برای هوادارانش که همه آن تیم‌ها خطر سقوط را حس می‌کنند و با صد درصد توان، مقابل شاگردان اوسمار ویرا قرار خواهند گرفت. در پرسپولیس هم درست مشابه با استقلال، بحران مدیریتی این روزها دوباره سرباز کرده است و بازیکنان زیادی از اینکه تکلیفشان برای فصل آینده را نمی‌دانند، سردرگم شده و ممکن است تمرکزشان را از دست بدهند.
فارغ از این موارد، می‌ماند بحث بازی‌های پیش‌رو که در این زمینه اگر استقلال تمرکزش به هم نریزد، می‌تواند دست بالاتر را داشته باشد. این تیم باید به ترتیب با شمس‌آذر (میزبان)، تراکتور (میهمان)، ذوب‌آهن (میزبان)، فولاد (میزبان)، نساجی (میهمان)، گل‌گهر (میزبان) و پیکان (میهمان) مصاف دهد. جدال با تراکتور و گل‌گهر که در زمره تیم‌های بالانشین جدول هستند، می‌تواند در سرنوشت این تیم برای قهرمانی اثرگذار باشد؛ ضمن اینکه در بین تیم‌هایی که خطر سقوط را حس می‌کنند، استقلال فقط باید با نساجی روبه‌رو شود. در سوی مقابل، پرسپولیس هم به ترتیب باید با صنعت‌نفت (میهمان)، سپاهان (میزبان)، نساجی (میهمان)، هوادار (میهمان)، استقلال خوزستان (میزبان)، شمس‌آذر (میهمان) و مس (میزبان) دیدار کند. ناگفته پیداست که جدال با سپاهان، سرنوشت‌سازترین بازی این تیم خواهد بود ولی آنها باید با هر سه تیمی که خطر سقوط را حس می‌کنند هم بازی کنند که این یکی، شاید کارشان را سخت‌تر کند.
