پرسپولیسی‌ها توانستند در سومین بازی خودشان هم از نیم فصل دوم رقابت‌های لیگ برتر با دست پر خارج شوند. برتری با یک گل مقابل ذوب‌آهن، زننده گل هم کسی نبود جز گولسیانی مدافع گرجی این تیم. البته چندین و چند موقعیت از دست رفته از نکات مهم بازی قرمزهای پایتخت مقابل شاگردان ربیعی بود.
مدیران پرسپولیس در نیم فصل دوم توانستند عیسی آل‌کثیر را به خط حمله تیم‌شان برگردانند اما در حفظ شهاب زاهدی ناکام بودند و با کنار گذاشتن نبیل باهویی مهاجم جدیدی به خدمت نگرفتند تا مشکل مهم این تیم در نیم فصل با یحیی همراه با اوسمار باقی بماند! عدم جذب مهاجم کارآمد و فرصت‌سوزی وینگرهایی که وظیفه گلزنی ندارند و ضربه نهایی را معمولا از روی شکم سیری به توپ می‌زنند موهای سر یحیی را سفید کرده بود و حالا به نظر می‌رسد این اتفاق در پایان فصل برای مربی برزیلی قرمزها هم رقم خواهد خورد!
اورنوف و ترابی و عالیشاه و صادقی و آل‌کثیر و رفیعی و بابایی مهره‌های هجومی پرسپولیس در نیم فصل هستند اما به جز آل‌کثیر برای گلزنی روی بقیه بازیکنان آنچنان که باید نمی‌شود و نباید حساب باز کرد، چراکه پست تخصصی آنها چیز دیگری است و تجربه کافی برای ضربه زدن نهایی در ذات هیچ کدام از این بازیکنان نیست! باید منتظر ماند و دید اوسمار چه طرح و ایده‌ای برای برطرف کردن این مشکل تیمش درنظر می‌گیرد. آیا تغییر تاکتیک می‌تواند به پرسپولیس کمک کند؟ یا در بعضی بازی‌ها ضربات سر مدافعان یا هافبک‌های به خط حمله تبعید شده کار را در می‌آورد؟ گلی که پرسپولیس مقابل ذوب‌آهن به ثمر رساند حاصل جلو کشیدن مدافعان و گرفتن خطای پنالتی از مدافع رقیب و درنهایت به ثمر رسیدن گل روی چیپ دیدنی گولسیانی بود و همان یک گل هم در آخر بازی روی اسکوربورد ورزشگاه به ثبت رسید. بازی که شاید اگر دو مهاجم سرحال در پیشانی خط حمله قرمزها حضور داشتند با توجه به ده نفر بودن ذوبی‌ها می‌توانست نتیجه دیگری در آن رقم بخورد.
پرسپولیس حالا باید در همین وضعیت و با کمبود مهاجم به مصاف ملوان، تیم آماده این فصل لیگ برتر برود. ملوان با تارتار دفاع کردن را به خوبی انجام می‌دهد. از سمت دیگر با فشار روی بازیکنان خط دفاعی پرسپولیس آزادی عمل را از آنها می‌گیرد و اجازه نخواهد داد که نفوذی زیادی در حمله داشته باشند.
