از بین فوتبالی‌ها رضا ترابیان شاید یکی از نزدیک‌ترین دوستان یحیی گل محمدی به شمار بیاید. ترابیان در بانک تجارت همبازی گل محمدی بود. آنها با هم به پرسولیس آمدند و با هم به تیم ملی رسیدند اما بعدتر راه‌شان از هم جدا شد ولی رفاقت‌شان پا برجا ماند. ترابیان، بزیک، مهدوی‌کیا و گل محمدی یک اکیپ دوستانه از فوتبالیست‌های آرام، سر به زیر و ماخوذ به حیا در پرسپولیس بودند که خلق و خویشان به هم شباهت داشت و این دوستی را بعد از پایان دوران فوتبال‌شان هم ادامه دادند.
حالا ترابیان هزاران کیلومتر دورتر از یحیی در کانادا زندگی می‌کند اما در تمام چهار سال گذشته پشتش بوده و از او حمایت کرده است.
از ترابیان پرسیدیم چه شد که یحیی به اینجا رسید؟ مگر چقدر فشار روی او بود که در نیم فصل خسته شد و از هواداران خداحافظی کرد؟ علت یا دلایل واقعی استعفایش چه بود؟ سرنوشت او چه می‌شود و بهترین گزینه برای جانشینی او در پرسپولیس کیست؟
حرفهای ترابیان را بخوانید:
من دو سال و اندی است که در ایران نیستم و از فوتبال دور هستم اما دواردور یکسری مسابقات را می‌دیدم و اتفاقات را رصد می‌کردم. به نظر من دیر یا زود به هر حال این اتفاق می‌افتاد. این کلیپی که برای یحیی درست کرده‌اند (اشاره به کلیپی که درباره ناسپاسی و فراموشکاری برخی هواداران در قبال این همه موفقیت و قهرمانی‌هایی که یحیی برای پرسپولیس آورد) و نمی‌دانم کار کیست جواب خیلی از سوال‌هایی که کردید داخلش هست. بیلان کاری یحیی در مقابل آدمی که او هم خیلی برای پرسپولیس زحمت کشید (برانکو ایوانکوویچ) و او نیز نتایج شگفت انگیزی داشت و تقریبا همه پرسپولیسی‌ها به خاطر نتایج و عملکردش دوستش داشتند. (تصویر گرافیکی از مقایسه نتایج یحیی و برانکو) ولی خب نتایجش را وقتی کنار یحیی می‌گذارید، می‌بینید که یحیی هم کم کار نکرده و کم موفقیت نداشته است.
به هر حال کار کردن در فوتبال ایران همان طور که می‌دانید بسیار سخت است و پر از حاشیه. خصوصیات یحیی را من می‌شناسم .فوق‌العاده انسان بزرگ و باشرفی است و این را در تاریخ نشان داده به مردم و پرسپولیسی‌ها خصوصا، که همه چیزش فوتبال نیست، همه چیزش برد و باخت نیست و تا آنجا که می‌تواند سلامت کار می‌کند. به هر حال او آمار بسیار خوبی دارد و کسی نتوانسته از او مسئله حاشیه‌ای کثیفی دربیاورد یا چه می‌دانم مسائل دیگری که در فوتبال ما اتفاق می‌افتد مثل کنار آمدن با داور و چیزهای دیگری که وجود دارد.
یحیی روحیه خیلی مهربانی دارد و آدمی است که بسیار مسئولیست پذیر است و پای تعهدش می‌ماند. او همه زندگی‌اش را گذاشت پای فوتبال و پرسپولیس. کاری که خود من نتوانستم انجام دهم. در واقع استعداد مربیگری را هم داشتم اما وقتی می‌آمدم حاشیه‌ها را می‌دیدم اصلا توانی در خودم نمی‌دیدم که ادامه دهم. یادم می‌آید سالی که رابطه یحیی با مهدی مهدوی‌کیا به خاطر خداحافظی مهدی خراب شده بود دو ماه رفتم کنارش کمک کنم اما آنقدر حاشیه دیدم که عطای کار را به لقایش بخشیدم و گفتم من آدمی نیستم که بخواهم ادامه بدهم. گفتم ما یک بار به دنیا می‌آییم و می‌خواهیم آرامش داشته باشیم و زندگی کنیم. گفتم ترجیحم این است که بروم بیرون، تلاش کنم برای زندگی‌ام و آن آرامش را از خانواده و اطرافیانم نگیرم.
اما یحیی ایستاد، سال‌ها کار کرد با تیم‌های متفاوت و همه جا موفق بود تا اینکه رسید به پرسپولیس و به پرسپولیس هم که رسید شما دیدید چقدر خوب کار کرد و موفق بود. با تمام کم و کاستی‌هایش و با تمام مشکلاتی که تیم‌های بزرگ دارند ایستاد و کار کرد، با آدم‌های متفاوتی کار کرد، با کمک‌های متفاوتی کار کرد و با همه‌شان موفق بود و این نشان می‌دهد که خیلی باهوش است. یحیی با هر مربی‌ای که به عنوان دستیار کار می‌کرد از دور و نزدیک می‌شنیدم که می‌گفتند این نتایج مختص کمک‌های اوست و آنها دارند خیلی خوب کار می‌کنند و دلیل موفقیت‌ها آنها هستند اما وقتی همان دستیاران جدا می‌شدند و مربی بعد می‌آمد باز هم یحیی موفق بود. این نشان می‌دهد او هم در انتخاب دستیارانش موفق بوده هم اینکه در واقع گرداننده مسائل فنی خودش بوده است.
به هر حال نمی‌دانم چه بگویم. ایرانی‌ها ادعایی که در فرهنگ و مسائل دیگر دارند به نظر من خیلی‌هایش از بین رفته. مردم خیلی چیزها را فراموش کرده‌اند. اینکه آدم‌هایی که می‌آیند آن بالا می‌نشینند در ورزشگاه خیلی‌هایشان فوتبال را می‌فهمند اما عده‌ای می‌آیند حاشیه‌سازی می‌کنند و آدم‌های خیلی وقیحی هستند. در استادیوم، بیرون تمرین یا هر جایی آنها شرم و حیا را می‌گذارند کنار و با نیتی که دارند یا برنامه‌ای که دارند می‌آیند رفتارشان را به صورت فحاشی یا الفاظ زشت بیان می‌کنند و یک عده آدمی که بسیار بی‌تجربه و ساده هستند را هم با خودشان همراه می‌کنند و به هر حال به خواسته‌شان می‌رسند.
متاسفانه پیشکسوتانی داریم که شما می‌بینید به خاطر مسائل مالی یا اینکه فکر می‌کنند با رفتن یحیی جایگاهی پیدا می‌کنند چه مواضعی می‌گیرند. یا افراد دیگری که کوک‌شان می‌کنند یا شارژشان می‌کنند تا به هر حال بیایند این مسیر را پیش ببرند. دیده‌اید که در جایگاه پیشکسوت می‌آیند چه رفتارهایی می‌کنند .حالا اسم بردن زیاد جالب نیست اما همه می‌دانند چه کسانی هستند. من خودم شخصا با یحیی صحبت کردم و گفتم خودم حتی یک دقیقه از زمان زندگی‌ام که متعلق به خودم و خانواده ام و دوستان و زندگی‌ام هست و باید با دوستان و خانواده‌ام آرامش داشته باشم را به این افراد اختصاص نمی‌دهم اما یحیی سال‌ها ماند و جنگید و نتایجی بسیار عالی هم گرفت اما به هر حال از این همه حاشیه خسته شده.
به نظرم خیلی طبیعی است که یحیی نتواند ادامه دهد. به هر حال سقف آدم‌ها یعنی آن صبوری‌شان و ماندگاری‌شان تا یک حدی است. هر کسی جایی می‌ایستد و سعی می‌کند کنار برود. الان برای یحیی چنین اتفاقی افتاده. او بارها استعفا داد و داشتند از این استعفاها سوء استفاده می‌کردند و به صورت تمسخر با این استعفاها برخورد می‌کردند که این آدم زیاد استعفا می‌دهد ولی من فکر می‌کنم دلیلش همین‌هاست که خیلی اذیت می‌شد و سعی می‌کرد که کنار بکشد ولی به هر حال با وساطت افراد دیگر، مدیر باشگاه، هیئت مدیره یا مردم و طرفداران با هر داستانی بود برمی‌گشت ولی این بار من خودم فکر می‌کنم خیلی بعید است که برگردد و شاید احتیاج به استراحت دارد.
من جایگزینی که بتواند چنین آماری از خودش بر جای بگذارد در فوتبال ایران فعلا نمی‌بینم و اگر هم هستند، کسانی هستند که در آن لیست سیاه فوتبال هستند که نمی‌توانند کار کنند و در داخلی‌ها بعید می‌دانم کسی بتواند با این وضعیت ادامه دهد و بتواند اینطوری موفقیت کسب کند. در مورد خارجی‌ها هم برانکو تنها گزینه‌ای است که مردم شاید دوست داشته باشند برگردد ولی او هم جای دیگری مشغول است و ممکن است اگر به او پیشنهاد بدهند اینقدر حاشیه در فوتبال ایران دیده که بعید است بیاید. البته آمدنش هم به نظر من صلاح نیست. یک مربی چند سال هر چیزی که در چنته‌اش بوده، یاد داده و تیم را جلو برده و ممکن است خیلی مفید نباشد. مثل برگرداندن خود کی‌روش که هیچ کمکی به فوتبال ما نکرد و کلی هزینه برای‌مان داشت و نتایج ضعیفی گرفت. به نظر من اگر برانکو هم می‌توانست بیاید گزینه خوبی نبود. باید یک گزینه باشد که بتواند بیاید تغییری ایجاد کند اما در این وضعیت پرسپولیس با این همه حاشیه و آدم‌های عجیب و غریبی که اطرافش هستند بعید می‌دانم کسی بتواند موفق شود.
برای یحیی آرزوی موفقیت دارم. می‌دانم چه انسان بزرگی است و چه نعمتی را پرسپولیسی‌ها از دست دادند و قدرش را ندانستند. به هر حال تاریخ نشان می‌دهد چه آدم بزرگی را از دست دادند. پیشنهاد خودم هم به یحیی این است که دیگر هرگز به فوتبال حرفهای داخل ایران برنگردد و جایی کار کند که قدرش را بدانند. به هر حال سن و سالی هم از او گذشته و یک مقدار به فکر خانواده‌اش و وقت گذاشتن برای آنها باشد و خودش هم یک مقدار زندگی کند. نظر من این است و همیشه هم به او گفته‌ام به هر حال شماها یک دینی هم به خانواده‌هایتان دارید و باید زندگی کنید. شما شبانه‌روز در حاشیه و استرس بوده‌اید، شبانه‌روز زیر فشار بوده‌اید از هر لحاظ و باید یک زمانی را هم به خودتان اختصاص بدهید.
