جلال چراغپور در مورد تساوی 2 بر 2 تیم ملی مقابل ازبکستان در مقدماتی جام جهانی اظهار داشت: متأسفانه دیروز تیم ملی نوجوانان ما هم از جام جهانی حذف شد و تیم ملی هم مقابل ازبکستان متوقف شد. اتفاقاتی که من در مورد آن بارها در مصاحبه‌هایم به آنها اشاره کرده بودم. در فوتبال ما اتفاقات مثل کاروان از راه می‌رسد و در یکی دو ماه آینده هم این حوادث به وقوع خواهد پیوست.
وی افزود: آنچه از نظر قانون‌مندی و قاعده مندی انتظار داشتیم در حال وقوع است. ما مقابل ازبکستان که در واقع اولین تیمی بود که یک مربی صاحب اندیشه و با کارنامه داشت، پیروز نشدیم. کاتانچ سرمربی ازبکستان هم بازیکن خوبی بوده و هم مربی صاحب اندیشه‌ای است. نتوانستیم مقابل این تیم پیروز شویم و در نیمه دوم شکست خوردیم.
این کارشناس فوتبال تصریح کرد: اتفاق دومی که برای تیم ملی رخ داد این بود که بازی 2 بر صفر برده را نتوانستیم حفظ کنیم و بازی با مساوی تمام شد. در نیمه اول شاید برای حریف ناشناخته بودیم اما در نیمه دوم حریف به خوبی تیم ملی ما را آنالیز کرد و توانست بر توپ و میدان مسلط شود و فهمید که نقاط ضعف تیم ملی کجا است و چگونه می‌تواند به ما گل بزند. در واقع می‌توانم بگویم ما ازبکستان را به گل زدن به تیم ملی دعوت کردیم!
*حفره‌ای میان 2 دفاع وسط تیم ملی
مربی اسبق تیم ملی با اشاره به مسائل فنی عنوان کرد: امیر قلعه‌نویی بر مواردی در تیم ملی اصرار می‌کند که اصلاً جایی برای اصرار ندارد. مورد اول حفره‌ای است که بین دو دفاع وسط ما وجود دارد و دو دفاع وسط ما قادر به همپوشانی هم نیستند. آنها زمانی که جوان‌تر و چابک‌تر بودند هم این ضعف را داشتند. اکنون بین شجاع خلیل‌زاده و حسین کنعانی‌زادگان یک حفره وجود دارد این دو نمی‌توانند به خوبی بده بستان کنند و هم دیگر را همپوشانی کنند. نتیجه آن می‌شود تمام تیم های آسیای و حریفان درجه 2 و3 هم که با ما بازی می‌کنند با دیدن اولین فیلم تیم ملی ما متوجه این حفره در مرکز دفاعی تیم ملی می‌شوند.
وی افزود: خود کی‌روش هم این ضعف و حفره را می‌دید و به همین دلیل بازیکنان مختلفی را در این منطقه به کار گرفت. از مرتضی پورعلی‌گنجی تا مجید حسینی، پژمان منتظری و ... این اشکال و حفره در ساختار تیم ملی ایران نهادینه شده است.
*راهکار برای حل مشکل بزرگ تیم ملی
چراغپور در مورد اینکه راهکارش برای رفع این مشکل چیست، گفت: دو راه حل وجود دارد؛ اول اینکه با سه دفاع متمرکز و مرکزی بازی کنیم یعنی یک مدافعی که قابلیت بازی با هر دو پا را دارد در بین شجاع خلیل‌زاده و کنعانی‌زادگان قرار بدهیم. در لیگ برتر و حتی لیگ یک ما چنین بازیکنان و مدافعان دو پایی و جود دارند. کادر فنی برود و آنها را پیدا کند. من می‌توانم چند گزینه بگویم اما نه وظیفه من است و نه درست است در اینجا اسمی از آنها ببرم.
*دیگر در فوتبال امروزی هافبکی مثل گتوزو نمی بینید
وی با اشاره به راه حل دوم گفت: مشکل دیگر تیم ملی این است که هنوز می‌خواهیم به روش منسوخ شده بازی کنیم. دیگر هافبکی ضد فوتبال و تثبیت‌کننده در تیم‌ها وجود ندارند. دیگر شما نمی‌توانید هافبکی مانند گتوزو را ببینید این روش فوتبال به خدا منسوخ شده است. به جای بازیکن تخریبچی باید از هافبکی به نام لینک پلی‌یر یا طراح عقب استفاده کرد. در گذشته هم بارها می‌گفتند بین جواد نکونام و آندرانیک تیموریان یکی باید در ترکیب قرار بگیرد چون ویژگی‌های هر دو بازیکن شبیه هم بود. اکنون هم در خط هافبک هم این حفره وجود دارد و در سیستم 4-2-3-1 یک حفره دیده می‌شود. چه آنجا نوراللهی و عزت‌اللهی بازی کنند چه سامان قدوس، چشمی و عزت‌اللهی یا هر گزینه دیگری.
*آقای قلعه نویی وقتی بازیکنان راه می رفتند، شما چه کار می کردید؟
این کارشناس فوتبال در مورد اینکه امیر قلعه‌نویی پس از تساوی مقابل ازبکستان گفت که بازیکنان ما در زمین راه می‌رفتند و ازبکستانی در نیمه دوم با قلب‌شان بازی کردند، اظهار داشت: وقتی صحبت از سوم شخص مفرد می‌شود یعنی آن کسی که خودش مسئولیت دارد خود را کنار می‌کشد اما سؤال اینجا است پس کسی که مسئولیت دارد چه می‌شود؟ اگر بازیکنان ما مقابل ازبکستان در نیمه دوم در زمین راه می‌رفتند باید از آقای قلعه‌نویی محترمانه پرسید آقای سرمربی شما در آنجا چه می‌کردید و مشغول چه کاری بودید؟ آیا شما نباید جلوی راه رفتن بازیکنان را می‌گرفتید؟!
