رضا درویش مدیرعامل پرسپولیس که با جام‌های یحیی گل‌محمدی و بازیکنانش به مدیری موفق در فوتبال ایران مشهور شده، شاید هرگز تصور نمی‌کرد روزی در رختکن، همه بازیکنان متفقا تصمیم بگیرند علیه او و مدیریت باشگاه بیانیه‌ای شدیداللحن منتشر کنند.
درویش که یک سرمربی شاکی را مقابل خود می‌بیند (مردی که تمرینات را تحریم می‌کند و از مدیریت باشگاه گلایه‌های فراوان دارد) همچنان فکرش را نمی‌کرد که بازیکنان میان او و گل‌محمدی، طرف یحیی را می‌گیرند و پای سرمربی خود می‌مانند.
حالا آن اتفاقی که نباید می‌افتاد، سرانجام در پرسپولیس رخ داد و بازیکنان علنا مواضع خود را روشن کردند و برابر رضا درویش، ایستادند. امروز که درویش از نظر بازیخوانی دچار اشتباه محاسباتی شده، چه چاره‌ای برای عبور از این بحران می‌اندیشد؟ آیا اصلا او راه فرار دارد یا مشاورانش برای درویش، ابتکار تازه‌ای دارند؟ به نظر می‌رسد میان او و گل‌محمدی، یکی باید به پایان خط برسد و از پرسپولیس برود، اما اگر قرعه به نام یحیی بیفتد، تکلیف بازیکنانی که علیه درویش نامه نوشتند و آن را در اختیار رسانه‌های گروهی قرار دادند چه خواهد شد؛ آیا آن‌ها برای رضا درویش بازی می‌کنند؟
اختلافات درون تیمیِ پرسپولیس تا جایی قابل تحمل بود که این مسائل در حد همان چالش‌های گذرا و مقطعی باقی می‌ماند، اما امروز دیگر آب رفته به جوی برنمی‌گردد. به نظر می‌رسد فقط یک راه حل بسیار سخت برای ختم غائله باقی مانده؛ اینکه درویش و گل‌محمدی، طوری با هم در حضور بازیکنان بیعت کنند که انگار هیچ حادثه غیرمترقبه‌ای رخ نداده و آب از آب تکان نخورده است!
در غیر این صورت، همه معادلات با عنایت به نامه‌ای که از سوی بازیکنان پرسپولیس علیه مدیریت باشگاه منتشر شد به ضرر رضا درویش است و او چاره‌ای به جز یک خداحافظی تلخ با پرسپولیس ندارد. این مسئله، البته راه حل دوم هم دارد؛ اخراج یحیی گل‌محمدی که معلوم نیست در این صورت، بازیکنان چگونه می‌خواهند با این مدیران در ادامه راه، کنار بیایند!
