شکست برابر سپاهان دوباره شرایط را برای یحیی گلمحمدی دشوار ساخته و او در 48 ساعت اخیر انتقادات زیادی را متحمل شده است. سرمربی پرسپولیس اما بعد از این باخت که البته فاجعه هم نیست (شکست روی یک ضربه ایستگاهی با یک گل در خانه سپاهان برابر این تماشاگران و این باشگاه کامل و پرستاره)، واکنش چندان جالبی نداشت و چندان هم مورد قبول هواداران قرار نگرفت. تکرار مصاحبههای قابل پیشبینی، اصلا به سود موقعیت یحیی در پرسپولیس نخواهد بود و کارنامه او در این باشگاه آنقدر درخشان بوده که نیازی به تکرار حرکت در این مسیر نداشته باشد.
بر خلاف ادعای یحیی، پرسپولیس در فصل تابستان خیلی هم بد تقویت نشد. اضافه شدن دو ستاره به نامهای محمدحسین کنعانیزادگان و یاسین سلمانی و چند بازیکن باکیفیت قابل قبول و مناسب مانند شهاب زاهدی و مسعود ریگی به معنای یک تابستان ناکام نیست. همچنین پرسپولیس توانست تمام ستارههای خود را بر خلاف رقیب حفظ کند و در موقعیت بغرنج فوتبال ایران از نظر مالی این بهخودی خود یک دستاورد بزرگ است.
پس لطفا سرمربی پرافتخار پرسپولیس دیگر خیلی روی این مورد تا پایان فصل مانور ندهد.البته مصدومیت یاسین، پورعلی، وحید امیری و البته مهدی ترابی و دور بودن این بازیکن از روزهای اوج از دلایل اصلی افت پرسپولیس در یک ماه اخیر بوده و شاید در حال حاضر مهمترین ماموریت یحیی، بازگرداندن مثلث مهدی ترابی، سعید صادقی و سروش رفیعی به روزهای اوج است. این سه مهره هجومی نقش موثری در راه افتادن پرسپولیس در ادامه فصل دارند و در بهار امسال دیدیم که اوج گرفتن آنها چه دستاوردهایی را برای قرمزپوشان به ارمغان میآورد.
ماموریت بعدی و مهم یحیی، فاصله گرفتن از حواشی و درگیری های بیمورد است. حتما افرادی در کنار یحیی حضور دارند که به وی متذکر شوند اصولا قهر و غرولند نه دردی را دوا میکند و نه چندان در جوامع هواداری مورد پسند و قبول قرار میگیرد. سالها هواداران پرسپولیس تیمهای رقیب را بابت همین موضوع مورد انتقاد قرار دادند و مثلا برانکو را مورد ستایش. که بهندرت بهانهجویی کرد و این یعنی مسیر پیش روی یحیی کاملا مشخص است. درگیری با مدیریت یا انتقاد از داوری مثلا بازی با سپاهان، اصلا مورد پسند هواداران نیست و بارها تاکید شده که یحیی در بهار 1402 و وقتی از شش صبح تا 12 شب در شهید کاظمی برای کسب موفقیت تلاش میکرد، از همیشه زیباتر و دلنشینتر بود.