تیم فوتبال فولاد خوزستان پس از چهار هفته ناکامی متوالی سرانجام به اولین برد خود در لیگ بیست و سوم دست پیدا کرد.
داشتن یک ورزشگاه و هتل اختصاصی، امکانات تمرینی با استاندارد اروپایی، چندین زمین چمن و آکادمی مدرن، برای خیلی از باشگاه های فوتبال ایرانی یک رویا است، اما باشگاه فولاد جزو اندک باشگاههای لیگ برتری محسوب می شود که همه این امکانات را با هم دارد، باشگاهی که البته برخلاف امکانات مدرن و نداشتن هیچ گونه مشکل مالی، در یکی دو سال اخیر با حواشی زیادی دست و پنجه نرم کرده است؛ از اتفاقات فصل گذشته گرفته تا شکستهای سنگین و متوالی در لیگ فصل جاری.
فولاد لیگ امسال را با سرمربیگری علیرضا منصوریان آغاز کرد اما کسب سه شکست متوالی و نارضایتی هواداران از این سرمربی و درخواست آن ها برای استخدام مربی خارجی باعث شد که پس از شکست سنگین فولاد در انزلی برابر ملوان، سرانجام مسئولان باشگاه تصمیم به قطع همکاری با منصوریان بگیرند. البته فولاد بازی بعد خود مقابل پرسپولیس در اهواز را هم بدون سرمربی باخت تا وضعیت آن بیش از قبل بحرانی به نظر برسد.
مسئولان باشگاه فولاد در نهایت خوان ایگناسیو مارتینس مربی ۵۹ ساله اسپانیایی را که در گذشته هدایت تیمهای لوانته، آلمریا، رئال وایادولید، آلباسته و رئال ساراگوسا را برعهده داشته است، استخدام کردند تا شوکی به این تیم که علی رغم هزینه های فراوان نتوانسته بود حتی یک امتیاز از پنج بازی خود به دست بیاورد، وارد کند. حضور مارتینس در فولاد با تعطیلی بلندمدت لیگ نیز همراه بود، تعطیلی که اگر تیم های دیگر از آن گله مند بودند برای مربی اسپانیایی و همکارانش یک برگ برنده برای بازسازی تیمی از هم فروپاشیده بود.
آن چه از تمرینات فولاد در مدت حضور این مربی خارجی به گوش می رسید، تمرینات حرفه ای و ریکاوری روحی روانی بازیکنان فولاد بود. البته مارتینس هم در بدو ورود به ایران گفته بود “ایمان دارم و عهد بستم که بهترین عملکردم را این جا نشان بدهم. سعی میکنم با برنامههای مدنظر کاری کنیم که بازیکنان اعتماد به نفس خود را پیدا کنند و هواداران هم از بازی های فولاد لذت ببرند.”یعنی خود او نیز بر او باور بود که بازیکنان فولاد به دلیل حواشی که تیمشان پشت سرگذاشته است، از نظر روحی اصلا در شرایط خوبی نیستند.
فولاد در اولین بازی با حضور سرمربی جدید خود، موفق شد نمایش نسبتا بهتری نسبت به دیدارهای قبلی خود داشته باشد، بازی که فولاد بالاخره طعم برد چشید. شاید چون بازی با تک گل آن هم از روی نقطه پنالتی به سود فولاد به پایان رسید، هنوز آنچنان هواداران این تیم را راضی نکرده باشد اما مهم، رسیدن فولاد به پیروزی آن هم پس از چهار شکست متوالی و سنگین و عبور از آن روزهای تلخ بود. تغییرات و بردی که به نظر می رسد توانسته اعتماد به نفس از دست رفته بازیکنان فولاد را به آن ها برگرداند تا در ادامه فولادی ها حتی بتوانند در قامت یک مدعی نشان دهند.
آن چه مسلم است، قرار داشتن فولاد در رده های پایینی جدول که روزی در فوتبال ایران به واسطه قهرمانی در لیگ برتر و حضور در آسیا، آقایی میکرد، شایسته نیست اما از آن جا که بالاخره در کوچه فولادیها هم عروسی شد و هواداران فولاد اولین برد تیمشان را جشن گرفتند، به نظر می رسد روزهای بهتری در انتظار این تیم باشد. حالا باید منتظر ماند و دید که مارتینس که کار سختی در اهواز دارد و باید تیم فولاد را به خوبی احیا کند، حرکت بعدی اش برای تداوم بردهای فولاد چیست.