محسن بیاتی نیا پیشکسوت استقلال درمورد شوک به فوتبال ایران با شکست تیم ملی امید از هنگ کنگ در مرحله یک چهارم بازیهای آسیایی، اظهار داشت:
این موضوع اصلا شوک ندارد. در دورههای قبلی هم این اتفاق برای تیم ما افتاد. آخرین بار این تیم در سال ۲۰۰۲ با گل خودم قهرمان بازیهای آسیایی شد و بیشتر مواقع هم در نیمه نهایی یا یک چهارم بازیها را از دست دادیم. حتی یادم است یک دوره به قرقیزستان چهار بر یک باختیم.
وی افزود:۱۵ الی ۱۰ سال بود که کشورهای دیگر شروع به نوسازی فوتبالشان کرده و دنبال پیدا کردن راه پیشرفت بودند اما ما در باد قهرمانیهای قبلی خود خوابیدیم. اولین باری که چین در بازیهای آسیایی شرکت کرد، مسابقات سال ۱۹۷۴ به میزبانی ایران بود. همین کشور الان در طول یک هفته حدود ۱۵۰ طلا کسب کرده است. در طول ۵۰ سال زحمت کشیده و روز به روز ورزش خود را به سطح بالاتری رساندند.
مهاجم پیشین تیم ملی امید خاطرنشان کرد:لیگ ما مدتها است تعطیل شده. هنوز بازیهای لیگ شروع نشده در هفته چهارم مسابقات را تعطیل کردیم. نیمی از دیدارهای هفته پنجم برگزار نشد. هنوز هفته ششم را برگزار نکردهایم، دنبال انجام شدن هفته هفتم هستیم. در لیگ یک، حتی یک استعداد پیدا نمیکنید. کدام اردوی تدارکاتی، لیگ منظم، بازیکن باکیفیت؟ مگر میشود ۳ بازیکن تیم را وسط این مسابقات مهم به این دلیل که تیم باشگاهیشان بازی دارد، رها کرد؟ اگر باشگاه از تیم ملی مهمتر است، پس بازیهای تیم ملی را لغو کنید. آیا سلمانی، عمری و احمدی تا این اندازه در پرسپولیس تاثیرگذار هستند که حتما باید به قطر بروند؟ تیم ما به نیمه نهایی میرسید باید به هانگژو برمیگشتند. آیا بازیکنی که در ۴ روز این همه مسیر را برود و بیاید، آمادگی کمک به تیم را دارد؟
بیاتینیا تصریح کرد:من یک فوتبالیست حرفهای هستم و سالها در تمام ردهها بازی کردهام. میدانم چه خبر است و چه اتفاقاتی در فوتبال میافتد اما واقعا از فوتبال چه میخواهیم؟ اگر لیگ پویا میخواهیم، سن بازیکنان را پایینتر می آوریم تا نفرات ۲۳_۲۴ ساله در لیگ بمانند و ۱۵۰ بازیکن حدود ۳۰ ساله بیرون بروند، پس چرا برای تیم ملی جوانگرایی نمیکنیم و شرایط این تیم به این شکل است. برخی مسائل اصلا با هم همخوانی ندارد. چیزی به نام “کشف و شهود” داریم. یعنی کسی یک چیزی را بهتر از دیگران میبیند. در فوتبال ما افرادی که بهتر ببینند و کار درست انجام بدهند، حضور ندارند.
وی ادامه داد:اصلا اخلاق من اینگونه نیست که بخواهم از همکار خودم به ویژه نفراتی که دوستان قدیمیام هستند، ایراد بگیرم اما کار خوب و بد را باید گفت. هرچه یک سرمربی هیجانش را کنترل کند، به تیمش کمک خواهد کرد. برخی مسائل ذاتی است و مربی نباید در کنار زمین برخی کارها را انجام بدهد. متاسفانه رضا عنایتی از دقیقه یک بازی با هنگ کنگ نتوانست خودش را کنترل کند و بیشتر از بچهها برای رسیدن به پیروزی استرس داشت.
بازیکن پیشین استقلال خاطرنشان کرد:به عنایتی حق میدهم و باید کنار زمین به تیمش هیجان بدهد اما هیجان نباید همراه با ایراد گرفتن، پرخاشگری و مدام تذکر دادن باشد زیرا این کار سبب به هم ریختگی بازیکنان میشود. هرچه از دقایق بازی گذشت، استرس تیم ما به ویژه پس از خوردن گل بیشتر شد. سعی کردیم پس از گل هنگ کنگ برخی راههای گلزنی را امتحان کنیم اما فقط نباید یک گلزن داشته باشیم. مدام دنبال سانتر بودیم تا ارسلان مطهری گل بزند. یک حرکت یک_ دو یا یک_ سه و در عمق انجام ندادیم. هرچند در ۱۰_۵ دقیقه آخر تمام فشار خود را آوردیم اما یک جاهایی دیر است.
وی درمورد اینکه دست کم گرفتن هنگ کنگ قبل از این بازی چه قدر در شکست تیم تاثیرگذار شد، گفت:ما باید برای هر بازی انگیزه ایجاد کنیم. تیم امید پیش از مسابقه خودش را در نیمهنهایی میدید و احترام نگذاشتن به حریف، به ضررمان شد.
بیاتینیا افزود:یک مجموعه در این ناکامی بزرگ مقصر هستند و بازیکن، سرمربی، فدراسیون فوتبال و… هرکس به اندازه خودش مقصر است. قصد ما از گرفتن ایراد فنی به عنایتی، تخریب او نیست اما وقتی چهار روز مانده به مسابقات غرب آسیا او را انتخاب کرده و برای تیمش بازی نمیگذارید، چه توقعی دارید.؟ اگر عنایتی همه ابزارها را داشت، باید اولین نفر او را مقصر میدانستیم اما خودش هم اشتباهاتی داشت.
وی ادامه داد:فوتبال ایران مانند یک پیاز میماند که هر چه لایه هایش را بردارید، چشمتان بیشتر میسوزد. نباید دنبال مقصر باشیم زیرا بارها این کار را انجام دادیم و به هیچ چیز نرسیدهایم. از اشتباهات درس نمیگیریم. الان هم باید به هنگ کنگ که ما را برده تبریک بگوییم. تیمی که در فوتبال جایی برای عرض اندام مقابل ایران ندارد.