از هواداران فوتبال برای دیدن رونالدو همه کار کردند و خلاصه صحنه‌هایی ثبت شد که بازتاب جهانی هم داشت. این حجم از استقبال از رونالدو کاملاً قابل پیش‌بینی بود اما نه برای مسئولانی که اصلاً رونالدو را نمی‌شناسند! مسئولان ورزش و ورزشگاه و... اگر این‌کاره بودند، تازه شب بازی پرسپولیس- النصر یادشان نمی‌افتاد جلوی ورزشگاه را آسفالت کنند. حالا شما می‌خواهید اینها رونالدو را بشناسند و استقبال مردم را هم پیش‌بینی کنند؟! اگر پیش‌بینی می‌کردند که ملت درِ ورودی هتل را نمی‌شکستند و از تپه بالا نمی‌رفتند!
بله، عده‌ای رونالدو را دوست دارند و اگر او به چین و اتیوپی و اسپانیا و عراق و سوئیس هم برود، همین صحنه‌ها پیش می‌آید. با این تفاوت که در بیشتر کشورها این مسائل مدیریت می‌شود ولی در ایران نمی‌شود. اینجا یک هنرپیشه معمولی هم که برای افتتاح یک رستوران می‌رود، مردم روی سروکولش می‌ریزند پس مسئله فقط رونالدو نیست. تازه استقبال از رونالدو که اصلاً عجیب نبود؛ بعضی‌ها ماشین فلان بازیکن پرسپولیس و استقلال را هم می‌بوسند و کسانی که ریز مسائل فوتبال را تعقیب می‌کنند، می‌دانند این چیزها خیلی هم تازگی ندارد اما به طور کلی در ماجرای رونالدو نباید یقه مردم را گرفت و طبق معمول اینجا هم مسئولان بیشتر مقصر بودند که قضیه را مدیریت نکردند.
مردم ستاره‌ها را دوست دارند و این مسئله هیچ ربطی به سیاست و گرانی و مسائل اجتماعی و فرهنگی هم ندارد. شاید حتی در صورت حضور نیمار در ایران هم مشابه این صحنه‌ها را ببینیم و شک نکنید که آنجا هم بعضی از مسئولان هستند که بار دیگر نمره مردودی می‌گیرند نه مردم.
