بر اساس ماده ۱۴ این قانون: جمع میزان مزایا و آپشن مندرج در قرارداد، نمی‌تواند بیش از ۲۰ درصد مبلغ پایه قرارداد یک فصل در نظر گرفته شود. مبلغ قرارداد پایه علیرضا بیراوند با باشگاه پرسپولیس برای فصل جدید اما ۱۵ میلیارد و ۹۰۰ میلیون تومان است.
به این ترتیب در قرارداد بیرانوند تنها ۳ میلیارد و ۱۸۰ میلیون تومان پاداش و آپشن می‌توانند در نظر بگیرند.
در این قرارداد ۵۰ درصد آپشن (ده درصد دعوت به تیم ملی و حضور در جام جهانی، ده درصد قهرمانی لیگ برتر، ده درصد حضور در فینال لیگ قهرمانان آسیا، ده درصد قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا، پنج درصد صعود از مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا و پنج درصد قهرمانی در جام حذفی) به علاوه دو آپشن صددرصدی پرداختی (یک میلیارد تومان رضایت مدیرعامل و یک میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان حضور در ۵۰ درصد بازی‌ها) درج شده است. او برای کلین شیت در دربی هم صد میلیون تومان پاداش خواهد گرفت.
گفتنی است که آپشن ده درصدی دعوت به تیم ملی هم صددرصدی به حساب می‌آید و ۴ میلیارد و ۹۰ میلیون تومان صددرصد آپشنی است که بیرانوند از پرسپولیس دریافت خواهد کرد.
براساس دستورالعمل نقل و انتقالاتی و ادعای مدیران فدراسیون فوتبال، ایننوع قرارداد بیرانوند و هر بازیکن دیگری در پرسپولیس و حتی باشگاه‌های دیگر از آنجا که مغایر ماده ۱۴ است، به هیچ عنوان در سازمان لیگ فوتبال ایرا ن به ثبت نخواهد رسید و کارت بازی برای بازیکن صادر نخواهد شد.
این نتیجه قانون‌نگاری در فوتبال ایران قبل از فکر کردن به نحوه اجرای آن است. یا مدیرانی که بدون توجه به نگارش قوانین بد، قراردادی با بازیکن امضا می‌کنند که با دستورالعمل ننقل و انتقالاتی همخوانی ندارد. بدون تردید در روزهای آینده شاهد دعوا و درگیری بزرگی در این زمینه در فوتبال ایران خواهیم بود. احتمال تقابل بازیکنان و مربیان با این قانون و زیر سوال رفتن تماماکثر قراردادها وجود دارد.
حالا مدیران فوتبال باید بگویند که آیا واقعا می‌توانند قرارداد بازیکنان را که با دستورالعمل نقل و انتقالاتی تطابق ندارد به ثبت نرسانند؟
