برای مایوس کردن نسل جوان هر جامعهای تنها لازم است امید آن را به گروگان بگیرید. این ماموریت جدید رسانههای آن سوی آب به سرکردگی بیبیسی فارسی و اینترنشنال سعودی است؛ بازیگردانانی که متوجه اهمیت جامجهانی هستند و نگران این موضوع شدهاند که هیجان و امید تولید شده در این تورنمنت مانع رسیدن آنها به خواسته شومشان شود. از این رو در فاصله ۲ ماه مانده به آغاز جامجهانی ۲۰۲۲ شروع به کوبیدن بر طبل حذف ایران از جامجهانی کردند. افراد تابلودار و شناسنامهدار آنان هم آدمهای ناشناختهای نیستند؛ امثال معصومه علینژاد و سردار پاشایی (کشتیگیر کم نام و نشان سابق فرنگی ایران) که هر ۲ پیشتر در تعلیق فدراسیون جودو سنگ تمام گذاشتند.
اما حالا ماموریت جدیدشان موضوعی بسیار بااهمیتتر است؛ تعلیق حضور تیم ملی فوتبال ایران در مهمترین تورنمنت فوتبال جهان. هر چه به آغاز جامجهانی نزدیکتر میشویم طبیعتا صدای اعتراض و همچنین حاشیهآفرینیهای کاذب در این باب بیشتر از قبل خواهد شد.
آنها امید را نشانه رفتهاند و میدانند بر فرض «یک در میلیارد» اگر فیفا به هر ترتیبی بخواهد به خواسته خائنانه و ضدمیهنی آنها تن دهد، آن وقت چه حجمی از یأس و نومیدی به پیکره جامعه ایرانی پمپاژ میشود.
از این رو از مزدک میرزایی گرفته تا محمد تقوی و باقی پیادهنظام نشنال سعودی، هر روز یک داستان جدید رو میکنند تا به فیفا بگویند با توجه به اتفاقات اخیر در ایران، باید این نهاد با حذف تیم ملی از جام جهانی، یک اقدام تنبیهی بزرگ را در نظر بگیرد.
کسی باورش میشود یک عده مثلا ایرانی که سابقا خودشان یا ورزشکار بودند تا از اصحاب رسانه هستند، اینگونه برای خوشرقصی رؤسای خود در ریاض و لندن، بیشرمانه به دنبال حذف تیم ملی فوتبال ما از جامجهانی باشند؟
در اینکه این موضوع هرگز ره به جای نخواهد برد و هرگز فیفا با چنین بهانههای واهی و پوچی یک نهاد زیرنظر خودش را از جامجهانی حذف نمیکند، تردیدی نیست اما موضوع مطروحه این است که دامنه خیانت و وطنفروشی عدهای تا کجا میتواند گسترش و پوشش وسیع داشته باشد؟
ورزشکاران ما اکثرا در غائله به وجود آمده خواهان اجرای حقیقی عدالت شدند؛ نه کسی آنها را مجبور به نوشتن چنین متونی کرد و نه کسی با سرب دهانشان را بست. واقعیت همانی است که در کف مجازی همه میبینند. اما اینکه چرا باید یک عده به اصطلاح ایرانی اینچنین برای حذف تیم ملی فوتبال کشورشان از مهمترین آوردگاه جهانی تلاش کنند، از آن دست سوالاتی است که حتی شاید پول، ارتقای درجه و حتی وعدههای سیاسی هم بهانه قابل قبولی برای توجیهش نباشد.
انسانها عوض میشوند، هنوز فیلم بازی تیم ملی فوتبال ایران و کرهجنوبی در خاک این کشور موجود است که شاگردان کیروش با برد یک بر صفر و گلزنی رضا قوچاننژاد به جامجهانی ۲۰۱۴ برزیل صعود کردند و جالب آنکه گزارشگر آن دیدار مزدک میرزایی بود که با چه حرارت و افتخاری از صعود ایران به جامجهانی گفت و حالا بعد از ۸ سال شاهد تغییر ۱۸۰ درجهای فردی مثل او هستیم. عوض شدن هیچ ایرادی ندارد اما عوضی شدن چرا.
آنها آرزوی حذف تیم ملی فوتبال ایران از جامجهانی ۲۰۲۲ قطر را بدون هیچ شک و تردیدی به گور خواهند برد اما مردم ایران یادشان میماند در چنین روزهایی چه افرادی با چه پروژههایی تمامقد برای حذف تیم ملی تلاش کردند.
همانهایی که ساعتها برنامه تولید کردند و گفتند چرا در ایران به ورزشکاران به اندازه کافی رسیدگی نمیشود تا آنها مجبور به مهاجرت نشوند، همانهایی که ساعتها پروژه دروغین خود را در این باب در کف مجازی بسط و گسترش دادند اما حالا دم خروسشان بیرون زده و بدون هیچ حجاب و روتوشی در حال بیان واقعیت قلبی خود هستند؛ حذف تیم ملی فوتبال ایران از جامجهانی تا بلکه به این امید واهی و خیالی میلیونها جوان ایرانی را مأیوس کنند.
زمین بازی را باید درست دید، از نو نگاه کرد و از بالا آن را به نظاره نشست؛ انگلیس، ولز و آمریکا تنها رقبای تیم ملی در جامجهانی نیستند. ایران برای درخشیدن در این جام باید جز این ۳ رقیب، روبهروی انبوهی از حواشی، زمزمههای ریز و درشت و البته شایعههای بزرگ بایستد. تازهترین شایعهای که در روزهای گذشته بارها به گوش رسیده، مساله کنار گذاشتهشدن تیم ملی از جامجهانی است؛ داستانی که برخی رسانهها با آب و تاب زیادی دربارهاش صحبت میکنند اما احتمال رقم خوردنش تقریبا نزدیک به صفر است. جامجهانی، چیزی شبیه اردوی تدارکاتی تیم ملی در کانادا نیست که با چند بیانیه براحتی لغو شود. تجربه نشان میدهد چنین تصمیمهایی در فاصله کوتاه تا برگزاری جام، هرگز عملی نشدهاند. این بار هم چنین خواستهای به سرانجام نخواهد رسید.
بدون تردید در روزهای آینده، تلاشهای مستمری برای حذف ایران از جامجهانی انجام میشود اما بعید است این تلاشها ثمر بدهد و کوچکترین خطری تیم ملی ایران را تهدید کند.
ایران یکی از نخستین تیمهایی بوده که به جامجهانی قطر راه پیدا کرده و سناریوی کنار گذاشته شدنش از این جام به دلایل غیرفوتبالی، کاملا دور از ذهن است. زمزمهها درباره حذف ایران از جامجهانی ۲۰۲۲ قطر، بعد از ۲ نمایش درخشان تیم ملی در ۲ مسابقه روبهروی اروگوئه و سنگال شکل گرفت. این دومینو از سوی رسانههای فارسیزبان مستقر در «لندن» شروع شد و حتی به ارسال نامه به فیفا برای جلوگیری از حضور ایران در جامجهانی رسید. ۲ نمایش درخشان تیم ملی موجب تحسین و تعجب سرمربی تیم ملی انگلیس شده بود. ساوتگیت شخصا به اتریش سفر کرد تا تیم ملی را زیر نظر بگیرد و خیلی زود متوجه شود در قطر، چه حریف سرسختی خواهد داشت. حالا دیگر در انگلیس، هیچ روزنامهای به خاطر تقابل با ایران خدا را شکر نمیکند و نگاهها به تیم ملی کاملا عوض شده است. به صورت همزمان اما عدهای مشغول هجوم بردن به صفحه فیفا و مطرح کردن درخواست حذف ایران از جامجهانی هستند.
این موج چند روز است به راه افتاده و اصرار دارد خودش را به مردم ایران ربط دهد. بسیاری از مردم ایران در هر شرایطی، حامی تیم ملیشان هستند و دوست ندارند این تیم به هیچ قیمتی از تورنمنتی مثل جامجهانی کنار برود. فوتبال در روزهای سخت، همیشه یکی از نقاط اتکای مهم ایرانیها بوده است.
چرا حذف ایران از جام جهانی، سناریوی قابل باوری نیست؟
دلایل زیادی برای پاسخ دادن به این سؤال وجود دارد؛ اول اینکه برنامهریزی ۳ مسابقه ایران در جامجهانی از مدتها قبل انجام شده و فیفا در صورت لغو این ۳ بازی، با ضرر مالی بزرگی روبهرو خواهد شد. نمیتوان به همین سادگی اسپانسرها را نادیده گرفت و ۳ دیدار جامجهانی را لغو کرد. در شرایط فعلی عملا زمانی هم برای معرفی تیم جایگزین وجود ندارد. این نکته را هم فراموش نکنیم که بلیتفروشی هر مسابقه تیم ملی در قطر به طور کامل انجام شده و لغو این بازیها عملا محال خواهد بود. نه کشور میزبان خواهان چنین اتفاقی است و نه فیفا علاقهای دارد اینچنین برنامههایش را با تغییر اجباری روبهرو کند. قبلا هم سابقه نداشته در آستانه جامجهانی، چنین اتفاقی رقم بخورد. کنار رفتن یوگسلاوی به دلیل شرایط جنگی و حذف روسیه از دور مقدماتی بعد از حمله به اوکراین اتفاق افتاد. ایران اما درگیر جنگی با کشورهای همسایه نشده و کاملا بعید به نظر میرسد فیفا قصد کنار گذاشتن این تیم از جام را داشته باشد.
فیفا بارها ثابت کرده اساسا نهاد کاملا محتاطی است. تأیید انتخابات پرماجرای فدراسیون فوتبال نیز نشان داد آنها تمایلی برای ورود به ماجراهای اینچنینی ندارند. فوتبال ایران بتازگی درخواست فیفا برای صادر کردن مجوز ورود بانوان به استادیومها را پذیرفته و در چنین شرایطی، رابطه فدراسیون و این نهاد بینالملی مثبت ارزیابی میشود. پس فعلا خطری متوجه فوتبال ایران نیست و ستارههای تیم ملی نیز باید همه تمرکزشان را روی نتیجه گرفتن در این رقابت بگذارند. البته در جریان برگزاری جام نیز حواشی خاصی برای تیم ملی و لطمه زدن به رؤیای صعود شکل خواهد گرفت اما پسران تیم ملی باید با همه وجود در زمین مسابقه ظاهر شوند و در کنار هم، یک تورنمنت رؤیایی را پشت سر بگذارند.