در مورد بازگشت کاوه رضایی به استقلال؛ همان بازیکنی که ابتدای لیگ شانزدهم به جمع آبیپوشان پیوست و علیرضا منصوریان در ستایش از او جمله معروفی بهکار برد: «امروز یک خرید شیک و جنتلمن داشتیم.» الحق هم که کاوه در آن فصل برای استقلال خوب بازی کرد. او البته تنها ۷ گل برای آبیپوشان به ثمر رساند؛ یعنی ۱۱ گل کمتر از مهدی طارمی که کفش طلا را ربود. با این حال رضایی عملکرد بدی نداشت و مخصوصا گل او به پرسپولیس در جریان آن برتری مشهور ۳ بر ۲ حسابی به محبوبیتش دامن زد.
با این همه دوران حضور کاوه در استقلال بیش از یک فصل طول نکشید. او که بسیار کمحرف است و به ندرت مصاحبه میکند، در پایان فصل راهی فوتبال اروپا شد. بارها در مورد این تصمیم گفته شد که رضایی بهدنبال حضور در تیم ملی است و مخصوصا از این جهت که آن زمان کارلوس کیروش خیلی به لژیونرها بها میداد، رضایی هم رفت تا به تیم ملی برسد. او با آن ذهنیت سر از لیگ بلژیک در آورد و برای تیمهایی مثل شارلروا، بروژ و باشگاه عجیب و غریب ادهورلی توپ زد.
جمع گلهای کاوه در این تیمها از عدد ۲۰ تجاوز نکرد تا به سختی بتوان به دوران اقامت او در اروپا نمره قبولی داد. رضایی البته هر از گاهی به تیم ملی دعوت میشد، اما آنجا هم بخت چندانی برای بازی پیدا نمیکرد.
امروز و ۵ سال بعد از ترک استقلال از سوی کاوه رضایی، شاید بتوان گفت سفر اروپایی او چندان هم پرثمر نبوده است؛ مخصوصاً که رضایی در تیم آخرش یک فصل کامل موفق به گلزنی نشد و حتی کمتر به بازی گرفته میشد. اکنون نباید چندان تعجب کرد که کاوه در آستانه ۳۱ سالگی دوباره به لیگ برتر ایران بازگشته، جایی که غیر از استقلال، در سایپا و ذوبآهن هم دوران نسبتا خوبی داشت.