همه می دانند مدیری که برای اولین بار پای دراگان اسکوچیچ را به ایران باز کرد، کسی نیست به جز صادق درودگر؛ همان کسی که مدیرعامل وقت باشگاه ملوان بود و این مربی کروات را به بندرانزلی برد.
بعدها وقتی کار اسکوچیچ با تیم ملی تمام و به عنوان سرمربی معرفی شد باز هم این درودگر بود که در جایگاه رئیس سازمان اقتصادی فدراسیون فوتبال گفت: «قرارداد ایشان ریالی است. می‌دانید که مربیان خارجی مثل ویلموتس و استراماچونی وکالدرون به خاطر مسائل ارزی از کشورمان رفتند و ما نتوانستیم از آن‌ها استفاده کنیم. اکنون قرارداد ریالی است. حدود ۲۰۰ هزار دلار است و مالیات را خود ایشان باید بپردازد به قرارداد ایشان اضافه شده است.»
چنان که می دانید اسکوچیچ در آن زمان حاضر بود با هر مبلغی سرمربی تیم ملی شود؛ حتی شاید او بدون قرارداد هم قبول می کرد روی نیمکت تیم ملی ایران بنشیند؛ جایگاه او پیش از حضور در تیم ملی، مربیگری در تیم های خونه به خونه و صنعت نفت آبادان بود. طبیعی بود که دراگان به پیشنهاد فوق العاده تیم ملی با رقم ۲۰۰ هزار دلار که به صورت ریالی هم به او پرداخت می شد مخالفتی نداشته باشد.
امروز اما همه چیز در قیاس با گذشته متفاوت شده است؛ اسکوچیچ بر خلاف برخی پیش بینی ها یا حتی بدبینی های موجود، در منامه نتیجه گرفت و تیم ملی ایران به دور دوم صعود کرد.
همزمان با صعود تیم ملی هم قرارداد این مربی با فدراسیون فوتبال پایان یافت؛ حالا از کجا معلوم او برای تمدید قراردادش با توجه به شرایط جدید به وجود آمده، رقمی قابل توجه تر از فدراسیون مطالبه نکرده باشد؟
از کجا معلوم رقم اعلام شده از سوی او، فدراسیون فوتبال ایران را مردد نکرده باشد که اگر قرار است با مبلغی نسبتا سنگین قرارداد این مربی را تمدید کند، چرا سراغ گزینه های اسم و رسم دار نرود؛ یکی مثل کی روش که حتی مطرح کردن اسمش هم می تواند اسکوچیچ را وادار به عقب نشینی کند!
