به گزارش افکار نیوز به نقل از خبرگزاری ها، او كه با یك پای آهنی می دود، در دوی ۱۰۰ متر بازی های پكن با اختلاف سه دهم ثانیه نسبت به رقیب بدون پای اهل آفریقای جنوبی اش دوم شد اما در مسابقات سال گذشته قهرمانی جهان، وی را پشت سر گذاشت.
سینگلتون اولین ورزشکار آمریکایی است که از سال ۲۰۰۴ تا کنون در دوی ۱۰۰ متر مسابقات جهانی یا پارالمپیک موفق به کسب مدال طلا شده است.
او از بدو تولد نقص عضو داشته و پای راستش در ۱۸ ماهگی از زیر زانو قطع شد. والدینش هرگز همانند یک معلول با او رفتار نکردند به طوریکه او همراه با خواهرش می دوید و بسکتبال بازی می کرد. سینگلتون حتی فوتبال هم بازی می کرد و آنقدر خوب بود که عضو تیم مدرسه اش شد.
وی بعد از فارغ التحصیلی از دبیرستان در رشته ریاضیات و فیزیک کاربردی بورسیه گرفت و در این رشته مشغول به تحصیل شد. او در سال ۲۰۰۶ تحقیقاتی را در زمینه ابزارهای مختلف راه رفتن و دویدن انجام داد و به کسب اطلاعات در مورد بازی های پارالمپیک پرداخت. وی در پایان همان سال موفق به کسب مدال برنز مسابقات آمریکا در دوی ۱۰۰ متر شد.
سینگلتون بعد از مشاهده موفقیت های پیستوریوس و رکورد شکنی هایش در مواد ۱۰۰،۲۰۰ و ۴۰۰ متر تصمیم گرفت راه او را دنبال کند و با وجود اینکه فرصت های شغلی بسیاری داشت، سعی کرد به صورت تمام وقت به تمرین بپردازد ولی بر خلاف پیستوریوس حضور در المپیک هدف نهایی اش نیست.
رقابت در آمریکا برای کسب سهمیه المپیک نسبت به آفریقای جنوبی بسیار سخت تر است به همین دلیل سینگلتون می داند کسب یکی از سه سهمیه آمریکا برای حضور در مسابقات دوی سرعتی بازی های لندن برایش غیر ممکن خواهد بود.
سینگلتون با وجود این قصد دارد آنقدر تمرین کند که روزی یکی از نمایندگان آمریکا در بازی های المپیک باشد.
فدراسیون بین المللی دو و میدانی پیش از بازی های پکن حضور پیستوریوس در المپیک و رقابت در کنار دوندگان سالم را ممنوع و اعلام کرده بود، پاهای آهنی او امتیاز غیر منصفانه ای را برای وی نسبت به دوندگان سالم به وجود آورده است.
پیستوریوس برای لغو این محرومیت به دادگاه عالی ورزش شكایت كرد و سه ماه قبل از شروع المپیك ۲۰۰۸ رأی این دادگاه را به نفع خود به دست آورد ولی در نهایت نتوانست امتیاز لازم برای صعود به دوی ۴۰۰ متر المپیك را به دست بیاورد.
