علیرضا بیرانوند طرفداران و منتقدان زیادی دارد. عده زیادی از روز اول معتقد بودند که او دروازه بان خوبی است و مزد این کیفیتش را هم در آینده خواهد گرفت و عده ای دیگر هم همیشه می گفتند که بیرانوند گلری شش دانگ و صددرصد قابل اعتماد نیست.
این دو دسته اما روی یک مسئله تفاهم داشتند و آن هم نوسان قابل توجه بازی بیرانوند است. به گونه ای که او در یک بازی بسیار عالی و سرحال است و در یک بازی دیگر مقابل توپ هایی ساده و ابتدایی تسلیم می شود و دروازه اش باز می شود.
او گاهی روی هوا حرف اول را در منطقه هجده قدم می زند و گاهی دیگر با خروج هایی اشتباه، تیمش را به خطر می اندازد و این مسئله به پاشنه آشیل بیرو تبدیل شده.
بیرانوند قطعا گلر با استعداد و توانمندی است و عملکرد او در دوران حرفه ای اش تا الان، این مسئله را به خوبی اثبات می کند. درحال حاضر او برای اینکه کامل تر از نسخه فعلی اش شود، باید این نوسان را به حداقل برساند و در همه شرایط ها، به سنگربانی قابل اتکا بدل شود.
