استقلال در بازی های این فصل، از ابتدا مقابل مس رفسنجان تا به بازی برابر شهرخودرو، فکری طی این 6 بازی از 23 بازیکن مختلف استفاده کرده که نشان دهنده این است که وی هنوز در حال آزمون‌وخطا روی بازیکنان استقلال است و جز در چند پست تابه‌حال ترکیب ثابت خود را نشناخته است، ضمن اینکه ذکر این نکته نیز خالی از لطف نیست که وجود دو بازیکن (بعضا سه بازیکن) مدعی در هر پست که با رقیب خودش فاصله چندانی ندارد، هرچند برای هر مربی ایده آل به نظر می‌رسد، اما به همان نسبت کار را برای فکری و کمک‌هایش سخت می‌کند. اما درمجموع محمود فکری برای ارائه یک فوتبال چشم‌نواز، همان چیزی که هواداران این تیم هنوز منتظرش هستند، باید هر چه زودتر ترکیب ایده آل خودش را شناسایی کند که در غیر این صورت انتقادات به نحوه عملکرد تیم همچنان ادامه خواهد داشت.
فکری در بازی مقابل شهرخودرو برای خلق موقعیت هر چه بیشتر و بالا بردن ضریب گلزنی مهاجمانش که تا به دیروز تنها یک گل به ثمر رسانده بودند با شیوه‌ای متفاوت از بازی‌های قبلی تیمش را روانه میدان کرد.
این سرمربی که تیمش را با شیوه 4-3-3 به میدان فرستاده بود، در مهم‌ترین تغییر خودش در غیاب مسعود ریگی این بار برخلاف بازی مقابل نفت آبادان تصمیم گرفت فرشید باقری را روی نیمکت بنشاند و تنها با یک هافبک میانی به نام مهدی پور با خصوصیات دفاعی به‌مراتب کمتر از باقری و ریگی به میدان برود که این بازیکن هر وقت صاحب توپ می‌شد شجاعیان و رضاوند را در دو سمت چپ و راست خود می‌دید.
این تصمیم از جهاتی بار هجومی استقلال را افزایش داد، به‌نحوی‌که از همان ابتدای بازی مشهود بود، سه مهاجم استقلال به نام‌های خاقانی (راست)، قایدی (چپ) ومطهری (راس) با پرس شدیدی که روی مدافعین شهرخودرو آوردند استقلال را صاحب موقعیت می‌کرد همچنین در این بازی، استقلال خصوصاً در نیمه اول با نفرات بیشتری در داخل محوطه جریمه شهرخودرو حمله می‌کرد. درست برخلاف 5 بازی قبلی خصوصاً در 45 دقیقه اول که تا قبل از این دیدار نتوانسته بودند در نیمه اول گلی را به ثمر برسانند.
اما این تغییرات به همان نسبت استقلال را در فاز دفاعی بسیار آسیب‌پذیر کرد، چراکه مهدی پور اصولاً یک هافبک باکس تو باکس به شمار می‌رود و خصوصیات یک هافبک دفاعی صرف را ندارد. به همین خاطر استقلال در نیمه اول در سه نوبت درست از همان منطقه با خطری بسیار جدی مواجه شد، که یک‌بار رشید مظاهری و در نوبت بعدی تیرک افقی دروازه و در مرتبه بعدی بی‌دقتی حسن جعفری و امین قاسمی نژاد مانع فروپاشی دروازه استقلال شد، ولی درمجموع باید گفت ریسک محمود فکری جواب داد و این تیم برخلاف 225 دقیقه قبلی که در نیمه اول نتوانسته بودند گلی را به ثمر برسانند با دو گل به رختکن رفت.
در نیمه دوم هم همین خلأ کاملاً حس شد، اما ورود فرشید باقری این نقطه‌ضعف را به‌خوبی پوشاند و از لحظه ورود این بازیکن دیگر شاهد فرارهای احمد الجبوری و قاسمی نژاد نبودیم، با این توضیح که متأسفانه استقلال دوباره تبدیل به همان تیم بی‌خطر هفته‌های گذشته شد. البته فراموش نکنیم که این تیم با احتساب دوگلی که در نیمه اول به ثمر رسانده بود چندان احتیاجی هم به گل زدن نداشت و به نظر می‌رسید که بیشتر تمرکز خود را معطوف به عدم دریافت گل کرده است که درنهایت موفق هم شد بردش را به آپشن کلین شیت مجهز کند.
با تمام این تفاصیل استقلال در هفته ششم توانست سه امتیاز شیرین را از شهر مشهد با خودش به تهران بیاورد، ضمن اینکه مجدداً بعد از گذشت یک‌فصل با برتری مقابل شهرخودرو با دو پله صعود و تفاضل گل بهتر موقتاً به صدر جدول لیگ برتر تکیه زد.
حالا صدرنشین جدید لیگ برتر قبل از مهم‌ترین دیدار نیم‌فصل اول و حضور در بازی شهرآورد باید مصاف ذوب‌آهن اصفهان برود که هنوز شمار بازیکنان مبتلابه کرونا این تیم کاملاً مشخص نیست و ممکن است آبی پوشان بدون بازی مقابل ذوبی‌ها به مصاف پرسپولیس برود که تا آن روز دیگر مشخص‌شده که آیا باید جدال دو قهرمان آسیا را به تماشا بنشینیم یا داستان به همان منوال سابق است. سؤالی که شاید در حال حاضر مهم‌ترین سؤال روز فوتبال ایران محسوب می‌شود.
