مصاحبه اخیر رئیس شبکه سوم سیما با واکنش‌های متفاوتی روبه‌رو شد؛ اغلب از توانایی‌های فردوسی‌پور گفتند و محبوبیتی که در این ۲۰ سال به طرق مختلف، حتی در نظرسنجی‌های صداوسیما به اثبات رسیده است.
اما ناگفته این‌که، مشخص نیست هدف علی فروغی از آن اشاره‌های مالی چیست! این‌که «سال گذشته ۱میلیارد از مطالبات خود را گرفته» و «یک عدد خیلی درشتی هم برای فوتبال۱۲۰»، پاسخ کدام اعتراض یا به زعم آقای رئیس مظلوم‌نمایی‌های فردوسی‌پور است؟ آیا تهیه‌کننده ۹۰ و فوتبال۱۲۰ مصاحبه‌ای کرده یا حتی در محفلی نشسته و از بدهکاری صداوسیما گلایه کرده است؟ عادلی که در ۲۰ ماه گذشته حتی حاضر به یک مصاحبه ساده نشده، چه‌طور با «میلیارد!» مقابل افکار عمومی توصیف می‌شود؟ آیا چنین اعلانی بدون توضیح مشخص (مثلا این مطالبه برای کدام فصل یا چند قسمت بوده، از چه تاریخی مانده که به «طلب» تبدیل شده، و چه نکته مبهمی داشته که حالا دستور پرداختش حقانیت آقای رئیس محسوب شود)، گذشته از قانون و شرع، اخلاقی است؟
تاکید بر «میلیارد» و «خیلی درشت» در شرایط کنونی جامعه و حقوق های حداقلی مردم، بدون توجه به دو نکته مهم، اول این‌که تهیه‌کننده بار حقوق و دستمزد ۱۰ها نفر را به دوش دارد، و دیگر این‌که پرداخت‌های صداوسیما نه ماهیانه که گاه با تاخیر حتی ۱ ساله انجام می‌شود، جز با این هدف بوده که مخاطب تصور کند شخص عادل فردوسی‌پور درآمد میلیاردی داشته است؟
به نظر می‌رسد مدیر جوان تلویزیون، برای فرار از نگاه‌های سنگین جامعه باید روش‌های منصفانه‌تری را برگزیند؛ حتی موضع ریاستی، که «دلم خواست حذفش کردم»، موجه‌تر از روش‌های تحریک‌کننده است.
