عباس انصاریفرد، مدیرعامل پیشین باشگاه پرسپولیس بعد از استعفای محمدحسن انصاریفرد، برادرش بارها مصاحبه کرد و گفت این هیئت مدیره نیز سروصدای هواداران را درمیآورد و همین اتفاق هم افتاد! انصاریفرد در این خصوص به خبرنگار ما گفت: «من تمام این هشدارها و تذکرات را داده بودم. یادتان میآید وقتی برادرم را با آن وضعیت کنار گذاشتند، چه حرفهایی زدم؟ دقیقاً همان اتفاقات هم افتاد. هیئت مدیره دوباره در درآمدزایی به مشکل خورد و بار دیگر شاهد آن بودیم که سروصدای هواداران درآمد. حالا دیگر کار را به جایی رساندند که طرفداران پرسپولیس با اینکه درآمدهای باشگاه چندبرابر شده، مقابل مجلس شورای اسلامی تجمع میکنند و صدای اعتراضشان را به گوش نمایندگان مردم میرسانند.»
او اضافه کرد: «این مسائلی بود که قبلاً گفته بودم ولی گوش کسی بدهکار نبود. نه تنها من، بلکه همه دلسوزان فوتبال ایران میدانستند در نهایت کار به اینجا میکشد. حالا هم میبینید مدل درآمدزایی باشگاه دقیقاً روی همان طرحی است که محمدحسن در پرسپولیس اجرا کرد. برادر من بود که آن قرارداد را با کارگزار اسپانسر به امضا رساند و هنوز باشگاه نان همان قرارداد را میخورد. البته وضعیت پرسپولیس از این به بعد هم تغییر پیدا نمیکند زیرا هیئت مدیره فعلی که تمام تلاشش را میکرد علیه یک نفر متحد شود، هیچ طرح و برنامهای برای مسائل اقتصادی ندارد و میبینید در ماههای اخیر نیز چیزی در پرسپولیس تغییر پیدا نکرده است. هرچه دیگران بگویند، در باشگاه اجرا میشود و دوستان کوچکترین طرحی برای مدیریت نشان نمیدهند.»
مدیرعامل اسبق باشگاه پرسپولیس افزود: «موضوع مهم دیگر این است که مدیران باشگاه میگویند قصد خصوصیسازی دارند. من نمیدانم چه زمانی و با چه شرایطی قرار است این اتفاق بیفتد و اساساً پرسپولیس چه چیزی دارد که به بخش خصوصی واگذار کند. آیا شرکتی قدرتمند به لحاظ مالی است؟ امکاناتی چون زمین، ملک یا محل تمرین و کمپ اختصاصی با سند ششدانگ بدون معارض دارد؟ از کل باشگاه، فقط یک لوگو باقی مانده که خصوصی کردن آن هم هزاران داستان دیگر دارد. روی همین بحث واگذاری هم مسائل زیادی پیش آمده. من از دور و نزدیک میشنوم که قرار است تنها ۱۰ درصد از داراییهای باشگاه خصوصیسازی شود. مدل خصوصیسازی اصلاً مشخص نیست و برای رسیدن به یک مدل خاص ماههاست که دوستان ما جلسه میگذارند و به هیچ نتیجهای هم نمیرسند. حدس من این است که در نهایت میخواهند سهام را بین خودشان تقسیم کنند و در این مورد، هواداران باید باهوش باشند و اجازه ندهند یکسری این سهام را به نام خود بزنند چون نام این کار، خصوصیسازی نیست و یک فاجعه بزرگتری در ورزش کشورمان پیش میآورد. من هنوز نمیدانم قصد وزارت ورزش و دولت برای واگذاری چیست و دقیقاً چه راهکاری دارد ولی با این حال خبرهایی که میشنویم، چندان جالب نیست.»
او گفت: «متأسفانه باشگاههای استقلال و پرسپولیس به خاطر اینکه مورد استقبال عمومی قرار میگیرند، سرمایهداران را به سمت خود میکشند. آنها تصور میکنند اگر وارد کارزار همکاری با این دو باشگاه شوند، به سرعت به شهرت یا پول بیشتری میرسند و وقتی این فضا را تجربه میکنند، متوجه میشوند همه آن پیشبینیها اشتباه بود چون زیرساختی توسط دولت برای استقلال و پرسپولیس وجود ندارد.»
انصاریفرد در پایان گفت: «گلایه اصلی همه ما به وزارت ورزش است. جایی که طی سالهای اخیر، مدیریت خاصی ندیدیم و دورنمای اتفاقاتی که افتاد، اصلاً خوب نیست. کدام فدراسیون یا نهاد زیرمجموعه وزارتخانه توانسته موفقیتی داشته باشد؟ هر انتخاباتی که در فدراسیونها برگزار شد، هزاران حاشیه و داستان داشت. کدام ورزشکار المپیکی ما از این وضعیت راضی است؟ کدام هوادار در کدام رشته از این وضعیت رضایت دارد؟ ورزشهای انفرادی و تیمیمان را ببینید. همه مشغول انتقاد هستند. تازه کرونا نگذاشت ضعفهای بزرگتر دیده شود. در یک کلام میگویم مردم بیخود و بیجهت به مسئلهای اعتراض نمیکنند. ببینید مدیریت آقایان چطور بوده که مردم مجبور شدهاند این بار به جای دفتر باشگاهها یا ساختمان وزارت ورزش، به مجلس پناه ببرند و خواستار پاسخگویی نمایندگان باشند. این وضعیت خودش گویای همه چیز است.»