در روزهایی که هواداران پرسپولیس باید به خاطر نتایج رویایی تیمشان شادمان باشند و با احساس غرور به ماههای آینده امیدوار بمانند، حواشی عجیبی حال و روز آنها را تلخ کرده است. پرسپولیس که با مشکلات زیادی عازم قطر شد، پس از کسب نتایج کم نظیر و صعود به فینال آسیا به ایران بازگشت تا خود را برای بازی فینال و حضور در لیگ بیستم آماده کند اما مشکلات مالی، مدیریت ضعیف و البته زیاده خواهی برخی بازیکنان و مربیان، سرخها را به سمت یک بحران بزرگ هدایت کرد.
گلمحمدی و گلایههای عجیب
یحیی گلمحمدی که با پرسپولیس فراتر از انتظارها نتیجه گرفت، حالا به پشتوانه این نتایج از باشگاه خواسته که سه فصل دیگر قراردادش تمدید شود. البته مبلغ درخواستی آقای سرمربی برای تمدید آنقدر بالا بوده که تصمیم را برای مدیران باشگاه سخت کرده است. او که یک فصل دیگر با پرسپولیس قرارداد دارد، به خاطر پیروزی برابر السد قطر ١٠٠ میلیون تومان، برای پیروزی برابر پاختاکور ازبکستان ١۵٠ میلیون و برای برتری برابر النصر و صعود به فینال لیگ قهرمانان آسیا ٢٠٠ میلیون تومان پاداش دریافت کرده است. به عبارتی باید گفت گلمحمدی - که این روزها خود را از مدیران باشگاه ناراحت نشان میدهد - ۴۵٠ میلیون تومان خارج از مبلغ و آپشنهای قراردادش پاداش دریافت کرده با این حال رفتارش طوری است که گویی باشگاه به هیچ تعهدی در قبالش عمل نکرده است.
بر اساس یافتههای ایسنا، گلمحمدی هم همانند سایر بازیکنان و کادر فنی بابت قرارداد فصل قبل خود، ٩۵ درصد از پایه قرارداد را دریافت کرده و فقط آپشن قهرمانی باقی مانده است.
رفتار غیرحرفهای خلیلزاده و بشار رسن
سرمربی سرخپوشان یک نگرانی هم از وضعیت برخی بازیکنان دارد. شجاع خلیلزاده و بشار رسن نفراتی هستند که گلمحمدی تاکید ویژه کرده که باشگاه آنها را حفظ کند اما رفتارهای عجیب و غیر حرفهای این دو بازیکن، بحران عجیبی برای سرخها ایجاد کرده است. گلمحمدی به عنوان سرمربی تیم حق دارد بخواهد بازیکنان مد نظرش حفظ شوند اما در این میان وقتی رفتارهای غیر حرفهای بازیکنان درنظر گرفته نشود، فشار زیادی روی باشگاه ایجاد میکند.
شجاع خلیلزاده با وجود اینکه دو فصل دیگر با پرسپولیس قرارداد دارد با زیاده خواهی تمام، خواستار افزایش مبلغ قراردادش شده و از طرف دیگر خواسته مدت قراردادش هم تمدید شود. این مدافع پیش از سفر پرسپولیس به قطر چند بار با مدیران این باشگاه جلسه برگزار کرد تا خواستهاش برآورده شود و به باشگاه اعلام کرده بود که در صورت برآورده نشدن خواستههایش قراردادش را فسخ میکند. در نهایت هم ضعف مدیران پرسپولیس در بحث قرادادها باعث شد او بتواند - با توجه به قوانین فیفا مبنی بر پرداخت نشدن حقوق در دو ماه - قرارداد خود را فسخ کند تا اینگونه باشگاه پرسپولیس تحت فشار قرار بگیرد و با خواستههایش موافقت کند.
درباره بشار رسن داستان کمی متفاوت است. این هافبک عراقی که اصرار دارد حقوقش به موقع پرداخت شود، با وجود اینکه پرسپولیس به تعهدات خود عمل کرده، خواستار جدایی شده است. این در حالی است که رسن یک فصل دیگر با پرسپولیس قرارداد دارد اما به نظر میرسد پیشنهاد مالی قطریها آنقدر خوب است که بشار را مجاب کرده به تعهد خود نسبت به پرسپولیس پایبند نباشد.
بحرانی به نام مطالبات برانکو
مطالبات برانکو چند ماه است که پرسپولیس را درگیر خود کرده است. البته در بروز این بحران نباید نقش مدیران سابق را نادیده گرفت اما عملکرد عجیب و به دور از صداقت سرپرست فعلی و معاون اقتصادی باشگاه در ملتهب شدن این بحران، زیاد بوده است. در ماههای اخیر با وجود اینکه پرسپولیس در آستانه مجازاتهای فیفا قرار داشت، مدیران این باشگاه به جای تامین منابع مالی، به دور از صداقت از تامین این منابع خبر میدادند درحالی که گذشت زمان نشان میداد این صحبتها در حد یک وعده پوچ بوده است.
اعتصاب تا پرداخت پول
در این بین مشکل جدیدی که باشگاه را به بحران نزدیکتر کرد، غیبت برخی بازیکنان در تمرین این تیم بود. سید جلال حسینی، کمال کامیابینیا، مهدی شیری و امید عالیشاه با وجود شروع تمرینات پرسپولیس، در تمرینات حاضر نشدند تا اینگونه اعتراض خود را به پرداخت نشدن مطالباتشان نشان دهند. از قرار معلوم این بازیکنان بابت آپشنهای قراردادشان از سالهای قبل طلبکار هستند و دو ماه قبل با شرط پرداخت پیش از شروع تمرینات، ٣٠درصد این مطالبات را به باشگاه بخشیدند. با این حال مشکلات مالی اجازه نداد که پرسپولیس بتواند طلب این بازیکنان را بپردازد که این موضوع سبب شده آنها دو روزی در تمرین شرکت نکردند.
بررسی همین چند مورد نشان میدهد، پرسپولیسی که این روزها باید خوشحالتر از همیشه باشد، به خاطر ضعفهای مدیران و زیادهخواهی برخی بازیکنان، خود خواسته به یک بحران عجیب رفته تا هوادارانش بیش از همیشه نگران وضعیت این تیم باشند. البته باید گفت عزمی که در چند روز گذشته برای پرداخت مطالبات برانکو ایجاد شده میتواند بخش زیادی از بحرانها را کم کند اما در هر حال مدیران این باشگاه باید فکری به حال چالشهای پیش رو کنند.