تالاب میقان در استان مرکزی ، در ۱۵ کیلومتری شمال شرق اراک و با پیشینه ای دو هزار ساله، یکی از بی نظیرترین تالاب های کشور و منطقه خاورمیانه بوده و هر سال میزبان بیش از 12 هزار قطعه پرنده مهاجر چون درنا، مرغابی سانان، فلامینگوها، خروس کولی، عقاب دشتی و دیگر پرندگان می‌باشد که بسیاری از آنها مستقیما از سیبری به این منطقه می آیند.
وجود گونه های منحصر به فرد گیاهی و چشم اندازهای بکر موجود در این منطقه قابلیت آن را دارد که با رعایت استانداردهای زیست محیطی پذیرای جمع بسیاری از گردشگران و مشتاقان طبیعت باشد. این تالاب دارای شرایط لازم برای بین المللی شدن است. یکی از زیباترین جلوه های طبیعت استان با مساحتی قریب به ۹/۵۴۵۹ کیلومترمربع تالاب میقان می باشد. در این تالاب قریب ۱۶% پرندگان کشور و ۷۳ گونه گیاهی زیست می کنند.
تالاب کویری میقان از جمله آخرین حلقه های اکولوژیک حوضه آبریز دشت اراک است و تمامی آب های سطحی منطقه و آب های حاصل از نزولات جوی به این تالاب وارد می شود. در سالهای با بارندگی مناسب، تالاب دارای میزان آب قابل توجه و در سالهای کم آبی عموماً سطح تالاب خشک شده و به حالت کویری در می آید. این تالاب در فرورفتگی موسوم به چاله اراک حاصل از سنگ های رسوبی چین خورده مابین سنگ های آذرین متعلق به رشته کوه های آتشفشانی و سنگ های متامورفیک متعلق به رشته کوه های زاگرس قرار گرفته است. بیشتر آب وارد شده به کویر حاصل از نزولات جوی، چشمه های اطراف منطقه و رودخانه های فصلی در منطقه مانند رودخانه فراهان، شهراب و قره کهریز می باشد.
بر اساس استانداردهای جهانی تالاب ها، هر تالاب که یک درصد از یک گونه پرنده را در خود پذیرا باشد در مختصات جهانی و بین‌المللی قرار می‌گیرد و تالاب میقان اراک در کنار تالاب گاوخونی اصفهان تنها پذیرای پرندگان مهاجر در مرکز کشور به منظور زمستان گذرانی محسوب می‌شوند. خاک این منطقه از مارن و رس بوده و در هوای مرطوب و بارانی نرم می‌شود. هنگامی که رطوبت هوا کم می‌گردد قدرت تبخیر آب افزایش می‌یابد. در تالاب به علت شوری آب، گنبدها و طبقات نمکی شکل می‌گیرد. این طبقات و لایه‌های نمکی تمامی سطح دریاچه را پوشانده است و از فاصله دور سفید و برفی جلوه می‌کند.
