سرویس مذهبی افکار نیوز- فاطمه(سلام الله علیها) از میان همه ترس های عالم تنها یکی را برگزیده بود و آن ترس از خدا بود و همین ترس بود که او را در برابر دشمنانش بزرگ گردانیده بود. شجاعت که همان اقتدار روحی و جرأت حضور در میدانهای مبارزه با بدها و بدی هاست از عطایای خاص الهی است که خداوند در دل کسانی که آنها را دوست دارد می گذارد و فاطمه (سلام الله علیها) از نمونه های متعالی آن است.
شجاعت در اقیانوس دل فاطمه(سلام الله علیها) موج می زد. گویی ترس، جغدی بود که هرگز جرأت ورود در آستان روح او را نداشت. خطبه او در مسجد مدینه دل های حاکمان و غاصبان ولایت را زلزله آسا می لرزاند. زهرا(سلام الله علیها) چنان دشمنان غاصب را به محاکمه کشید و هویت آنان را آشکار ساخت و مهر بطلان بر اعمال آنها زد که خاطره های حماسی و شکوهمند همسرش امیرالمؤمنین(علیه السّلام) را در جبهه های جنگ احیاء کرد.
امام باقر(علیه السّلام) فرمود: بعد از رحلت پیامبر(صلّی الله و علیه و آله و سلّم) که آن رفتارهای ستمکارانه پیش آمد فاطمه(سلام الله علیها) فرمود: ای پسر خطاب به خدا قسم اگر از رسیدن عذاب به گناهان اکراه نداشتم می فهمیدی که خدا را سوگند می دادم و او را اجابت کننده ای سریع می یافتم.
منبع: اصول کافی، ج۱، باب زندگانی حضرت زهرا(سلام الله علیها)
