واژه "آخرالزمان" یکی از واژه‌هایی است که بار‌ها در روایات پیشوایان معصوم (علیه السلام) و متون ادیان الهی آمده است. احادیث آخرالزمان نه فقط یک دوره زمانی خاص است، بلکه واقعاً به مرحله‌ای ویژه در پایان زمان اتلاق می‌شود. فهم زمانی دقیق و تعیین این دوره، بسیار سخت و بلکه ناممکن است.
امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف):
اخبار مذهبی - أنَا الَّذى أخْرُجُ بِهذَا السَیْفِ فَأمْلاَالاَْرْضَ عَدْلا وَ قِسْطاً کَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً.
فرمود: من آن کسى هستم که در آخر زمان با این شمشیر (ذوالفقار) ظهور و خروج مى کنم و زمین را پر از عدل و داد مى نمایم همان گونه که پر از ظلم و جور شده است.
بحارالانوار: ج. ۵۳، ص. ۱۷۹، س. ۱۴، و ج. ۵۵، ص. ۴۱٫
حضرت محمد (صل الله علیه و آله و سلم):
حضرت محمد مصطفی (که درود خدا بر او باد) در روایتی فرمود: روزگاری خواهد آمد که دین خدا تکه تکه خواهد شد. سنت من در نزد آنان بدعت و بدعت در نزد آنان سنت باشد، شخصیت‌های بزرگ در نزد آن‌ها حیله گر خوانده می‌شوند و اشخاص حیله گر در نزد مردم، با شخصیت و وزین خوانده شوند.
مومن در نزد آنان حقیر و بی مقدار می‌شود و فاسق به پیش آن‌ها محترم و ارجمند باشد، کودکانشان پلید و گستاخ و بی ادب و زنانشان بی باک و بی شرم و بی حیا شوند، پناه بردن به آن‌ها خواری و اعتماد به آنان ذلت و درخواست چیزی از آن‌ها نمودن، جامه درویشی به تن کردن و مایه بیچارگی و ننگ است. در آن هنگام خداوند، آنان را از باران به هنگام، محروم سازد و در وقت نامناسب بر آن‌ها ببارد.
حضرت محمد (صل الله علیه و آله و سلم):
در جایی دیگر رسول خدا فرمود: زمانی بر مردم بیاید که شکم هاشان خدایان آن‌ها شود، و زنانشان قبله گاهشان و پول شان دین شان شود و کالا‌های دنیوی را مایه شرف و اعتبار و ارزش خویش دانند. از ایمان جز نامی و از اسلام جز آثاری و از قرآن جز درس نماند. ساختمان‌های مسجدهایشان آباد باشد، ولی دلهایشان از جهت هدایت خدا خراب شود.
امیر مومنان (علیه السلام):
عفاف و خویشتن داری از جامعه رخت بربندد و ... و شیطان بر همگان چیره شود.
امام صادق (علیه السلام):
رودخانه‌ها خشک می‌شود و قحطی و گرانی پیش می‌آید.
امام صادق (علیه السلام):
مردی از اولاد عمویم زید در یمن خروج می‌کند.
حضرت محمد (صل الله علیه و آله و سلم):
یأتی على النّاس زمان المؤمن فیه أذلّ من شاته.
روزگارى بر مردم بیاید که مؤمن از بزش خوارتر باشد.
حضرت محمد (صل الله علیه و آله و سلم):
سیأتی على أمّتی زمان یکثر فیه الفقراء و یقلّ الفقهاء و یقبض العلم و یکثر الهرج ثمّ یأتی من بعد ذلک زمان یقرأ القرآن رجال من أمّتی لا یجاوز تراقیهم ثمّ یأتی من بعد ذلک زمان یجادل المشرک باللَّه المؤمن فی مثل ما یقول.
بر امت من زمانى بیاید که فقیران فراوان شوند و فقیهان کم شوند و علم بر گرفته شود و آشوب فزونى گیرد آنگاه از پس آن زمانى بیاید که مردانى از امت من قرآن خوانند که از گلویشان بالاتر نرود آنگاه از پس آن زمانى بیاید که مشرک بخدا با مؤمن مجادله کند و سخنانى نظیر او گوید.
حضرت محمد (صل الله علیه و آله و سلم):
لیأتینّ علی النّاس زمان لا یبالى المرء بما أخذ المال أمن حلال أم من حرام.
روزگارى بمردم رسد که مرد اهمیت ندهد که مال چگونه به دست آرد، از حلال یا از حرام.
امیر مومنان (علیه السلام):
مرد را برای پوشیده نگه داشتن همسرش سرزنش می‌کنند.
امیر مومنان (علیه السلام):
هنگامی که مرد‌ها با مرد‌ها در می‌آمیزند و زن‌ها با یکدیگر.
امیر مومنان (علیه السلام):
هنگامی که نیاز‌ها و گرفتاری‌ها فراوان شود مردم همدیگر را نشناسند.
امیر مومنان (علیه السلام):
کسی که امر به معروف کند، خوار شود و کسی که مرتکب گناه شود، مورد ستایش قرار گیرد.
