حجت الاسلام و المسلمین سید حسین مومنی کارشناس مذهبی،گفت: امام صادق (ع) فرمودند که جبرئیل بر خاتم الانبیا (ص) نازل شد و فرمود: یا محمد! خدا می‌گوید اگر کسی قبل از افطار دعای مخصوص آن لحظات را بخواند، خداوند دعاهایش را مستجاب و نماز و روزه‌اش را قبول می‌کند و گناهش را می‌بخشد و در نهایت عملش را با اعمال صدیقین بالا می‌برد.
اخبار مذهبی - وی در مورد اینکه چرا دعای قبل از افطار اینقدر با برکت است، توضیح داد: بطن معنای این دعا (با مطلع اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِیمِ) توجه خاصی به امام زمان (عج) دارد؛ در ماه رمضان و شب قدر هم امام زمان (عج) از ما دستگیری می‌کند. امام زمان (عج) اگر از ما راضی نشود، خدا نیز از ما راضی نمی‌شود؛ پس رضای خداوند در گرو رضای امام زمان (عج) است. متاسفانه ما خیلی وقت‌ها دل امام زمان (عج) را شکسته ایم.
متن دعای قبل از افطار به این شرح است:
اللَّهُمَّ رَبَّ النُّورِ الْعَظِیمِ، وَ رَبَّ الْکُرْسِیِّ الرَّفِیعِ، وَ رَبَّ الْبَحْرِ الْمَسْجُورِ، وَ رَبَّ الشَّفْعِ الْکَبِیرِ، وَ النُّورِ الْعَزِیزِ، وَ رَبَّ التَّوْراةِ وَ الْإنْجِیلِ وَ الزَّبُورِ، وَ الْفُرْقانِ الْعَظِیمِ. أَنْتَ إِلهُ مَنْ فِی السَّمواتِ وَ إِلهُ مَنْ فِی الْأَرْضِ لا إِلهَ فِیهِما غَیْرُکَ، وَ أَنْتَ جَبَّارُ مَنْ فِی السَّمواتِ وَ جَبَّارُ مَنْ فِی الْأَرْضِ لا جَبَّارَ فِیهِما غَیْرُکَ، أَنْتَ مَلِکُ مَنْ فِی السَّمواتِ، وَ مَلِکُ مَنْ فِی الْأَرْضِ، لا مَلِکَ فِیهِما غَیْرُکَ، أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْکَبِیرِ، وَ نُورِ وَجْهِکَ الْمُنِیرِ، وَ بِمُلْکِکَ الْقَدِیمِ. یا حَیُّ یا قَیُّومُ، یا حَیُّ یا قَیُّومُ یا حَیُّ یا قَیُّومُ، أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الَّذِی أَشْرَقَ بِهِ کُلُّ شَیْ‌ءٍ، وَ بِاسْمِکَ الَّذِی أَشْرَقَتْ بِهِ السَّمواتُ وَ الْأَرْضُ، وَ بِاسْمِکَ الَّذِی صَلُحَ بِهِ الْأَوَّلُونَ، وَ بِهِ یَصْلُحُ الآخِرُونَ. یا حَیّاً قَبْلَ کُلِّ حَیٍّ، وَ یا حَیّاً بَعْدَ کُلِّ حَیٍّ، وَ یا حَیُّ لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ اغْفِرْ لِی ذُنُوبِی، وَ اجْعَلْ لِی مِنْ أَمْرِی یُسْراً وَ فَرَجاً قَرِیباً، وَ ثَبِّتْنِی عَلى دِینِ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ عَلى هُدى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ عَلى سُنَّةٍ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمُ السَّلامُ. وَ اجْعَلْ عَمَلِی فِی الْمَرْفُوعِ الْمُتَقَبَّلِ، وَ هَبْ لِی کَما وَهَبْتَ لأَوْلِیائِکَ وَ أَهْلِ طاعَتِکَ، فَانِّی مُؤْمِنٌ بِکَ، وَ مُتَوَکِّلٌ عَلَیْکَ، مُنِیبٌ إِلَیْکَ، مَعَ مَصِیری إِلَیْکَ، وَ تَجْمَعُ لِی وَ لِأَهْلِی وَ لِوَلَدِی الْخَیْرَ کُلَّهُ، وَ تَصْرِفُ عَنِّی وَ عَنْ وَلَدِی وَ أَهْلِی الشَّرَّ کُلَّهُ. أَنْتَ الْحَنَّانُ الْمَنَّانُ بَدِیعُ السَّمواتِ وَ الْأَرْضِ، تُعْطِی الْخَیْرَ مَنْ تَشاءُ، وَ تَصْرِفُهُ عَمَّنْ تَشاءُ، فَامْنُنْ عَلَیَّ بِرَحْمَتِکَ یا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ.
ترجمه دعا:
خدایا! اى پروردگار روشنى بزرگ و اى پروردگار تخت بلند، و اى پروردگار دریاى پر میان، و اى پروردگار شفع، بزرگ و نور ارجمند، و اى پروردگار تورات و انجیل و زبور و قرآن عظیم، تویى معبود هر کس که در آسمان‌ها است و معبود هر کس که در زمین است، و جز تو معبودى در میان آن‌ها نیست، و تویى قاهر و مسلط بر هر که در آسمان‌ها و هر که در زمین است، و جز تو قاهرى در میان آن‌ها نیست، و تویی پادشاهى در هر کس که در آسمان‌هاست و پادشاه هر که در زمین است و جز تو پادشاهى در میان آن‌ها نیست، از تو می‌خواهم به حق نام بزرگت و به نور ذات بزرگوارت، و عظمت و پادشاهى دیرینه‌‌ات، اى زنده و اى پاینده، اى زنده و اى پاینده، اى زنده و اى پاینده؛ و از تو می‌خواهم به حق آن نامت که هر چیز بدان پرتو گرفت، و بدان نامت که آسمان‌ها و زمین بدان روشن گشت، و بدان نامت که پیشینیان بدان شایستگى یافتند و پسینیان بدان شایسته شوند، اى زنده پیش از هر زنده، و اى زنده پس از هر زنده، معبودى جز تو نیست، درود فرست بر محمد و خاندان محمد و بیامرز گناهان مرا، و در کار من آسانى و گشایشى نزدیک مقرر فرما، و مرا بر دین محمد و خاندان محمد و بر هدایت محمد و خاندان محمد و بر سنت (و روش) محمد و خاندان محمد که درود بر او و آنان باد پا بر جا و ثابت قدم بدار، و عمل و کردار مرا در فراز جایگاه پذیرفته قرار ده، و به من ببخشاى چنانچه به دوستان و فرمانبردارانت بخشودى، زیرا که من به تو ایمان دارم و بر تو توکل می کنم، و به درگاه تو انابه کنم با اینکه (می‌دانم) بازگشتم به سوى توست، هر آنچه خیر و خوبى است (از تو خواهم که) همه را براى من و پدر و مادر و خاندان و فرزندانم گرد آورى، و هر آنچه بدى است همه را از من و پدر و مادر و خاندان و فرزندانم بازگردانى، و تویی مهر پیشه و نعمت بخش، پدید آرنده آسمان‌ها و زمین، عطا فرمایی خیر (و خوبى) را به هر که خواهى، و بگردانى آن را از هر که خواهى، پس به مهر و رحمت خویش بر من منت بگذار اى مهربانترین مهربانان. (اقبال الاعمال سید بن طاووس، ج ۱، ص ۱۱۴ / صحیفه علویه، متن فارسى، ص ۲۲۰)
