حضرت امام رضا علیه السلام در پاسخ «ریان بن صلت» که میپرسد:
آیا صاحب این امر (حکومت اهل بیت (ع)) شمایید؟
می‌‌فرمایند:
من صاحب این امر هستم، اما آنکه زمین را پر از عدل می‌‌کند همچنانکه پر از جور شده بود، من نیستم؛ و چگونه من با این ناتوانی جسمی که می‌‌بینی می‌‌توانم او باشم. به درستی که قائم کسی است که به هنگام قیامش در سن پیرمردان و با چهره جوانان ظاهر می‌‌شود. او از چنان قوت بدنی برخوردار است که اگر دستش را به سمت بزرگ‌ترین درختی که بر روی وجود دارد دراز کند آن را از ریشه برمی‌‌کند و اگر در بین کوه‌ها فریاد کشد، صخره‌‌ها متلاشی می‌‌شوند. عصای موسی و خاتم سلیمان، که بر آن‌ها درود باد، با اوست و او چهارمین فرزند من است. خداوند او را تا زمانی که بخواهد در پوشش خود غایب می‌‌سازد.
سپس او را آشکار می‌‌سازد تا زمین را به وسیله او از قسط و عدل آکنده سازد آنچنانکه (پیش از آن) از جور و ستم پر شده بود.
همچنین آن حضرت در پاسخ «ابا صلت هروی» که میپرسد:
نشانه های قائم شما به هنگام ظهور چیست؟
می‌‌فرماید:
نشانه او این است که سن پیران و چهره جوانان دارد، تا آنجا که وقتی کسی او را مشاهده می‌‌کند گمان می‌برد که چهل سال یا کمتر سن دارد. به درستی که از نشانه‌‌های او این است که گذر شب و روز او را پیر و سالخورده نمی‌‌سازد تا زمانی که اجل او فرا رسد.
پدر و مادرم به فدای او که همنام جدّم، شبیه من و شبیه موسی بن عمران است. بر او نوار‌های نورانی است که از پرتو نور قدس روشنایی می‌‌گیرند.
متن حدیث:
«ریان بن صلت»:
أنت صاحب هذا الأمر؟
أنا صاحب هذا الأمر ولکنّی لست بالذی أملؤ‌ها عدلاً کما ملئت جورا، و کیف أکون ذلک علی ماتری من ضعف بدنی و إنّ القائم هوالذی إذا خرج کان من سنّ الشیوخ و منظر الشبّان، قویّا فی بدنه حتّی لومدّ یده إلی أعظم شجرة علی وجه الأرض لقلع‌ها ولو صاح بین الجبال لتدکدکت صخور‌ها یکون معه عصا موسی و خاتم سلیمان علیهماالسلام، ذاک الرابع من ولدی یغیّبه اللّه فی ستره ما شاء، ثم یظهره فیملوء [به]الأرض قسطا و عدلاً. کما ملئت جورا و ظلما.۱
«ابی صلت هروی»:
ما علامات القائم منکم إذا خرج؟
علامته أن یکون شیخ السنّ، شاب المنظر، حتّی أنّ الناظر إلیه لیحسبه ابن أربعین سنة أو دون‌ها و إنّ من علاماته أن لایهرم بمرور الأیّام واللیالی، حتّی یأیته أجله.۲
بأبی و أمّی سمیّ جدّی، صلی‌اللّه علیه و آله، و شبیهی و شبیه موسی بن عمران، علیه‌السلام، علیه جیوب النور یتوقّد من شعاع ضیاء القدس.۳
منبع: "کمال الدین و تمام النعمه، جلد ۲، ص ۳۷۶، ص ۶۵۲ و ص۳۷۰"
