امام جعفر صادق علیه‌السلام در بیان سفارش‌های لقمان علیه‌السلام به پسرش:
ای پسرم! مردمِ پیش از تو، برای فرزندانشان سرمایه جمع کردند؛ ولی نه سرمایه باقی مانْد و نه آن کسی که سرمایه برایش جمع شده بود.
همانا تو بنده‌ای اجیر شده هستی که به انجام دادن کاری مأمور شده‌ای و مزدی نیز به تو وعده داده شده است. پس به انجام دادن کارت وفادار باش و مزدت را بگیر.
در این دنیا، همانند گوسفندی مباش که در زراعت سبزی داخل می‌‌شود و آن قدر می‌‌خورد که چاق می‌‌گردد و هنگام چاقی‌اش کشته می‌‌شود؛
بلکه دنیا را همانند پلی بر روی رودخانه‌ای به شمار آور که از آن می‌‌گذری و آن را رها می‌‌کنی و تا پایان روزگار، به سوی آن باز نمی‌‌گردی. آن را خراب کن و آبادش نکن؛ زیرا تو مأمور آبادانی آن نیستی.
متن حدیث:
عنه علیه‌السلام: کانَ فیما وَعَظَ بِهِ لُقمانُ ابنَهُ: یا بُنَیَّ، إنَّ النّاسَ قَد جَمَعوا قَبلَکَ لِأَولادِهِم، فَلَم یَبقَ ما جَمَعوا ولَم یَبقَ مَن جَمَعوا لَهُ، وإنَّما أنتَ عَبدٌ مُستَأجَرٌ؛ قَد اُمِرتَ بِعَمَلٍ ووُعِدتَ عَلَیهِ أجراً، فَأَوفِ عَمَلَکَ وَاستَوفِ أجرَکَ، ولا تَکُن فی هذِهِ الدُّنیا بِمَنزِلَةِ شاةٍ وَقَعَت فی زَرعٍ أخضَرَ، فَأَکَلَت حَتّی سَمِنَت فَکانَ حَتفُها عِندَ سِمَنِها، ولکِنِ اجعَلِ الدُّنیا بِمَنزِلَةِ قَنطَرَةٍ عَلی نَهرٍ جُزتَ عَلَیها وتَرَکتَها ولَم تَرجِع إلَیها آخِرَ الدَّهرِ. أخرِبها ولا تَعمُرها، فَإِنَّکَ لَم تُؤمَر بِعِمارَتِها.
«اصول کافی، ج ۲، ص ۱۳۴ - بحار الأنوار، ج ۱۳، ص ۴۲۵»
