به گزارش افکارنیوز، حضرت فاطمه علیه السلام در پیشگاه خدا آن چنان معزز بود که بارها مورد عنایت خاص آسمانى قرار گرفته و موائد گوناگون از سوى پروردگار عالم نازل مى‌شد:
پیامبر عالى قدر اسلام به شدت گرسنه بود و ضعف و ناتوانى وى را از پاى درآورده بود، او براى پاره نانى به اتاقهاى هریک از زنانش مراجعه کرد، ولى آنان نیز طعامى نداشتند. سرانجام به خانه دخترش فاطمه(سلام الله علیها) سرکشید، تا در آن خانه امید به مقصود رسد، ولى فاطمه(سلام الله علیها) و بچه هایش گرسنه بودند و تکه نانى در آنجا نیز به دست نیامد.
هنوز چند دقیقه بیش نبود که رسول گرامى اسلام(صلی الله و علیه و آله و سلم)منزل دخترش را ترک کرده بود که مختصر طعامى از سوى یکى از همسایه ها به آن بانو رسید. فاطمه(س) با خود گفت: سوگند به خدا، خود و فرزندانم گرسنه مى مانم، ولى این تکه نان و گوشت را به پدرم مى خورانم، و لذا یکى از حسنین را به دنبال پدر فرستاد و او را دوباره به خانه اش دعوت کرد.
فاطمه اهدایى همسایه را که دو تکه نان و مختصر گوشتى بود، در یک ظرف سرپوشیده قرار داده بود، چون پدرش دوباره به خانه او برگشت، سراغ طعام رفت و آن را در برابر دیدگان رسول خدا (صلی الله و علیه و آله و سلم) گذاشت، ولى ظرف پر از گوشت و نان بود، و صدیقه طاهره(س) خود نیز از این مائده آسمانى تعجب مى کرد و خیره خیره به آن تماشا مى نمود. رسول خدا(ص) خطاب به دخترش گفت: اى دختر گرامى! این طعام چگونه و از کجا رسید؟ فاطمه(س) جواب داد:
«هُوَ مِنْ عِنْدِ اللّه؛ اِنَّ اللّه یَرزُقُ مَنْ یَشاءُ
بِغَیْرِ حـسابٍ، فقالَ اَلْحَمْدُ للّه الَّذی
جـَعَلَکِ شـبیهةً بسیِّدَةِ نِساءِ بنی اسرائیلَ
فَانّها کانَتْ اذا رَزَقَهَا اللّه شَیْئا فَسُئِلَتْ
عَنْهُ قالَتْ: هُوَ مِنْ عِنْد اللّه اِنَّ اللّه یَرْزُقُ
مَنْ یَشاءُ بِغَیْرِ حِسابٍ؛
این از برکات الهی است که خداوند به هر کـسی که بخواهد بدون محدودیت عطا می کند.(۱)
رسول خدا(صلی الله و علیه و آله و سلم) چون سخن دخترش را شنید فرمود: سپاس خدایى را که تو را همانند مریم سرور زنان بنى اسرائیل قرار داده، زیرا او نیز هرگاه مورد عنایت الهى قرار مى گرفت و خداوند برایش مائده مى فرستاد، که جواب سؤال مى گفت: این طعام از جانب خدا است، او به هرکسى بخواهد روزى بى حساب مى دهد.
آنگاه رسول خدا(ص)، امیرالمومنین على علیه السلام را نیز به حضورش فراخواند و همگى از آن غذا خوردند و سیر شدند و زنان و اهل بیت پیامبر نیز دعوت شدند و خوردند، ولى غذا و مائده آسمانى به همان صورت باقى بود. حتى فاطمه(سلام الله علیها) براى همسایگان نیز از طعام آسمانى که از الطاف خفیه الهى سرچشمه گرفته بود ارسال داشت.... (۲)
موائد آسمانى براى فاطمه(س) در یکى دوبار محدود نمى گردد، او بارها از خداوند خویش درخواست طعام کرد و پروردگار عالم نیز بى درنگ طعام بهشتى براى آن حضرت ارسال داشت از آن جمله: روزى امیرالمؤمنین على علیه‌السلام به شدت گرسنه بود و از فاطمه علیه السلام طعام خواست، ولى در خانه چیزى نبود. فاطمه علیه السلام گفت: یا على! در خانه طعامى نیست، من و بچه هایت دو روز است که گرسنه ایم و مختصر طعامى هم که بود، آن را به شما خوراندیم و خود در گرسنگى صبر کردیم.
امیرالمومنین على علیه السلام از شنیدن این سخن فوق العاده ناراحت گشته و اشک در چشمانش حلقه زد و براى تهیه طعام زن و فرزندانش به بازار رفت و یک دینار قرض گرفت تا مشکل گرسنگى خانواده اش را برطرف سازد، ولى نشد. چرا؟! چون یکى از دوستانش گرفتار بود و گرسنگى و گریه زن و بچه ها او را در بیرون از خانه آواره کرده بود، او دنبال نان و پول بود، ولى چاره اش بدون چاره....
على از درد او آگاه شد و مانند همیشه ایثار کرد و دیگران را بر خود و خانواده اش مقدم داشت و بدین وسیله یکى از دوستانش را که مقداد نام داشت خوشحال و خوش‌دل ساخت.
على علیه السلام دست خالى شد و نتوانست به خانه رود، رو به سوى مسجد کرد و مشغول عبادت شد از آن سو پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله وسلم مأمور گشت شب را در خانه على(ع) بسر برد و لذا بعد از نماز مغرب و عشا دست على(ع) را گرفت و فرمود: على جان! امشب مرا به مهمانى خود مى پذیرى؟ مولاى متقیان سکوت کرد، چرا که زمینه پذیرایى نداشت و فاطمه (سلام الله علیها) و حسنین گرسنه مانده بودند و پول تهیه نان و گوشت فراهم نبود، ولى پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله وسلم دوباره اظهار داشت: چرا جواب نمى دهى؟ یا بگو: بلى، تا با تو آیم و یا بگو: نه، تا راه دیگر پیش گیرم. على علیه‌السلام عرض کرد: یا رسول‌اللَّه! بفرمایید.
رسول خدا دست على را گرفت، دست در دست او به خانه فاطمه(س) آمد و با هم به خانه وارد شده و با زهرا دیدار کردند، فاطمه(سلام الله علیها) در حال نماز و نیایش بود و خدا را مى خواند، او صداى پدر را شنید و به سوى او آمد و خوش آمد گفت و سفره را باز کرده و غذاى مطبوع آورد، تا گرسنگان را سیر کند و چاره نیافته ها را چاره ساز باشد.
على علیه‌السلام به فاطمه(س) خیره خیره نگاه مى کرد و با زبان بى زبانى سؤال مى نمود: یا فاطمه! این طعام از کجا؟
پیش از آنکه فاطمه(سلام الله علیها) جواب گوید رسول خدا(ص) دست بر دوش امیرالمومنین على(ع) گذاشت و جواب داد: یا على! هذا جزا دینارک من عنداللَّه.
این غذا پاداش آن دینارى است که به مقداد دادى.
خداوند به شما جریان زکریا و مریم را تکرار کرد. (۳) و از طعام‌هاى بهشتى مرحمت نمود... (۴)
منابع؛
۱- آل عمران آیه ۳۷
۲ـ فرائدالسمطین، ج ۲، ص ۵۱ و ۵۲، ش ۳۸۲؛ تجلیات ولایت، ج ۲، ص ۳۱۹ فضائل خمسه، ج ۳ ص ۱۷۸
مناقب ابن شهرآشوب، ج ۳، ص ۳۳۹
جلاءالعیون.سید عبدالله شبر، ج ۱، ص ۱۳۶
۳ ـ آیه ۳۷ سوره آل‌عمران
۴ـ محجة البیضاء، ج ۴، ص ۲۱۳
بحار، ج ۴۳، ص ۵۹، و ج ۴۱، ص ۳۰
