لیستی از ذوی‌الحقوق و بستگان و دوستان و التماس‌دعا گویندگان، همراه خود داشته باشید و بخشی از زیارت‌ها و پیاده‌روی در مسیر زیارات را به آنها تقدیم کنید.
از آن مهم‌تر:
- نیت کنید به نیابت از افرادی که خواسته یا ناخواسته، حق و حقوقی از آنها ضایع کرده‌اید و ممکن است در قیامت مدیون‌شان شویم زیارت کاملی انجام دهید یا از طرف آنها مثلاً یک یا چند عمود را با نیت خالص، پیاده بروید.
در قیامت وقتی طرف مقابل‌تان، این هدیه ناب و بی‌نظیر را مشاهده کند از قصور یا تقصیرتان خواهد گذشت ان‌شاءالله.
- برای سفرتان یک منوبُُ‌عنه اصلی از اهل بیت علیهم‌السلام تعیین کنید و در طول مسیر، توجه قلبی و درونی خود را به او بدهید و از او مدد بگیرید.
توصیه برخی اعاظم دین، نیابت از طرف امام رضا علیه‌السلام برای آقایان و حضرت فاطمه زهراء سلام‌الله علیها برای بانوان است.
همچنین نیابت از شهداء کربلا بخصوص شهداء اهل بیت علیهم‌السلام، می‌تواند هنگام ورود به سرزمین کربلاء، دستگیرمان شود.
- استثناءً در این مسیر معنوی، به هیچ احدی با نگاه منفی و تحقیرآمیز نگاه نکنید که اثر وضعی بدی دارد.
همه، زائران عزیز و معزز سیدالشهداء علیه‌السلام هستند و فرش بال فرشتگان زیر پاهای‌شان گسترده.
زن و مرد، کودک و پیر، زشت و زیبا، کثیف و تمیز، کوتاه و بلند، بی‌فرهنگ و بافرهنگ، عرب و عجم، مریض و سالم، همه به‌سوی یک مقصد و مقصود روانه‌ایم. خاک پای همه‌ی زائران، سرمه‌ی چشمان ماست و نوکری و کمک و دستگیریاز هر کدام‌شان، بیانگر واقعی‌بودن میزان ادعاها و اندازه واقعی عشق ما به امام حسین علیه‌السلام است.
- سعی کنیم بیشترین کمک را به دیگران و کمترین مزاحمت را برای آنان داشته باشیم.
مرحوم آیت‌الله بهجت رحمه‌الله می‌فرمود در زیارتگاه‌هایی که با ازدحام جمعیت مواجه هستید اگر می‌توانید به‌پهلو حرکت کنید تا کمترین میزان تماس بدنی و زحمت برای دیگران را داشته باشید.
- هنگام حرکت، همواره دیگران را بر خود مقدم بداریم به‌ویژه سالخوردگان و کودکان و بانوان و بخصوص ملیت‌های دیگر را که با این کار، علاوه بر نمایش ادب و فرهنگ و شخصیت ایرانیان، قوه ایثار و ازخودگذشتگی را در خود تقویت کنیم.
- هر جا فضا را مناسب و آماده یافتیم، از دستاوردهای انقلاب اسلامی و محور مقاومت برای دیگرزائران بگوییم و اهمیت حمایت از گزینه مقاومت و جهاد و تأثیر آن بر قدرت‌یابی شیعه و زمینه‌سازی ظهور و ساخت تمدن بزرگ اسلامی را یادآور شویم.
- در گفت‌وگوهای فردی و جمعی با دیگرملیت‌ها، عزت و اقتدار و احترام خودمان را حفظ کنیم. از بیان نقاط ضعف حتی اقتصادیِ کشورمان برای شیعیان دیگرکشورها خودداری کنید و اگر هم پرسیدند، برای‌شان توضیح دهید که این، از تبعات استقامت مقابل دشمنان اسلام است که ملت ایران با علم به این فشارها پای انقلابش ایستاده است. از آنها نیز بخواهید به این استقامت ایرانیان کمک دهند.
شیعیان خارجی، چشم امیدشان به ایران است. ناامیدشان نکنید بلکه امید و انگیزه‌شان در حمایت از ایران و ایرانی را تقویت کنید.
- تنوع‌های قومی و فرهنگی را به رسمیت بشناسیم. برای مثال، بسیاری از میزبانان عراقی دوست دارند با صدای بلند از زوار دعوت به پذیرایی کنند و یا صدای بلندگوی مواکب خود را بلندتر کنند تا جمعیت بیشتری را به سوی موکب خود جذب کنند و از توفیق ثواب بیشتری برخوردار شوند. با این نوع محبت‌ورزی ویژه آنها برخورد منفی نکنیم. اگر هم در هر موردی نیاز به تذکر بود ریش‌سفید عشیره یا صاحب موکب یا امام‌جماعت‌شان را بیابیم و تذکرمان را محترمانه با او در میان بگذاریم.
