چگونگى بهره مندى از وجود امام زمان(عج) در دوران غیبت

اهمیت حدیث در میان مسلمانان از آن روست که از منابع اصلی استنباط احکام در فقه و عقاید در علم کلام محسوب می‌شود. همچنین احادیث از منابع اولیه پژوهش‌های تاریخی است.

 

 امام مهدى علیه السلام:

أمّا وَجهُ الاِنتفاعِ بِی فی غَیبَتی فَکَالاِنتِفاعِ بِالشَّمسِ إذا غَیَّبَها عَنِ الأبصارِ السَّحابُ؛

چگونگى بهره مندى از وجود من در دوران غیبتم، همچون بهره اى است که از خورشید مى برند، آن گاه که ابر آن را از دیدگان نهان مى کند.

 

[ بحار الأنوار، ج. ۵۲، ص. ۹۲.]