سخنان آیت‌الله خامنه‌ای در حسینیه ارشاد تهران؛ ۲۴ فروردین ۱۳۵۱: من معتقدم امام حسن مجتبى(ع) شجاعترین چهره‌‌ى تاریخ اسلام است. می‌پرسید از على هم شجاع‌‌تر است، از برادرش حسین هم شجاع‌‌تر است که در میدان جنگ، آن جنگ خونین، با آن فداکارى عجیب خودش را به کشتن داد؟
بله، شجاعت واقعى این است که انسان برطبق آنچه مصلحت فکر و ایدئولوژى او است اقدام بکند، اگرچه کسى نفهمد. و امام حسن حاضر شد خود را و نام خود را و وجهه‌‌ى خود را و محبوبیّت خود را در میان دوستان نزدیکش، فداى مصلحت واقعى بکند؛ حاضر شد که او را نشناسند، براى اینکه اسلام را بشناسند و اسلام بماند.
آیا امام حسن (ع) میتوانست در جنگ با معاویه شهید باشد؟ نه، نمیتوانست. شهید کیست؟ شهید آن کسى است که جان خود را مایه می‌گذارد، خون خود را می‌ریزد، براى ابقای فکر و ایده‌‌اى که به آن احترام می‌گذارد؛ این شهید است.
امام حسن (ع) اگر در میدان جنگ کشته میشد، به این معنا بود که معاویه تنها منازع خود را، تنها کسى را که امکان دارد نقش افشاگرى و رسواگرى در برابر روشهاى پنهانى و ریاکارانه‌‌ى معاویه ایفا کند، یک چنین رقیبى را دیگر در مقابل راه خود نبیند.
سخنان آیت‌الله خامنه‌ای در حسینیه ارشاد تهران؛ ۲۴ فروردین ۱۳۵۱
