امام صادق علیه‌السلام در حدیثی در خصوص "خیر دنیا و آخرت از نگاه امام حسین علیه‌السلام" می فرمایند:
قالَ الصَّادِقِ ع.:کَتَبَ رَجُلٌ إِلَى الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع، یَا سَیِّدِی أَخْبِرْنِی بِخَیْرِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ؟
فَکَتَبَ ع. إِلَیْهِ: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّهُ مَنْ طَلَبَ رِضَى اللَّهِ بِسَخَطِ النَّاسِ کَفَاهُ اللَّهُ أُمُورَ النَّاسِ وَ مَنْ طَلَبَ رِضَى النَّاسِ بِسَخَطِ اللَّهِ وَکَلَهُ اللَّهُ إِلَى النَّاسِ وَ السَّلَام.
امام صادق علیه‌السلام فرمودند:
مردى خدمت امام حسین بن على علیه‌السلام نامه‌ای نوشت و از آن حضرت درخواست کرد که مرا از خیر دنیا و آخرت آگاه کن؟
امام‌حسین علیه‌السلام در پاسخ چنین نوشتند:
بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ،
۱- هر کسی در پی کسب رضاى‌خدا باشد، هرچند مردم از او ناراحت باشند، خدا امور او را به سرانجام می‌رساند.
۲- ولی هرکسی به دنبال کسب رضایت مردم باشد در حالی که خدا را خشمگین کرده باشد، خدا کار او را به مردم واگذار می‌کند؛ و السلام.
امالى شیخ‌صدوق ص: ۲۰۱
