امیرالمومنین امام علی علیه السلام - در وصیّـت پـیش از شهادت خود:
درباره یتیمان از خدا بترسید و مبادا یک روز سیرشان کنید و یک روز گرسنه بمانند و مبادا که با حضور شما آنان از بین بروند؛ زیرا از رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلّم شنیدم که می فرماید: هر کس یتیمی را سرپرستی کند، تا آن که بی نیاز شود، خداوند عز و جل با این کار بهشت را بر او واجب گرداند، همچنان که آتش دوزخ را بر خورنده مال یتیم واجب ساخته است.
متن حدیث:
امیر المؤمنین علیٌّ علیه السلام فی وَصِیَّتِهِ قَبلَ شَهادَتِهِ:
اللّهَ اللّهَ فی الأیتامِ، فلا تُغِبُّوا أفواهَهُم ، ولا یَضِیعوا بحَضرَتِکُم ، فقد سَمِعتُ رسولَ اللّه صلی الله علیه و آله و سلّم یَقولُ : مَن عالَ یَتیما حتّی یَستَغنِیَ أوجَبَ اللّهُ عز و جل لَهُ بذلکَ الجَنَّهَ کما أوجَبَ لآکِلِ مالِ الیَتیمِ النّارَ.
«اصول کافی، جلد 7 ، صفحه 51»