سبک زندگی اسلامی جزئی ترین مسائل زندگی مسمانان را نیز رها نکرده و در حوزه آداب غذاخوردن عنوان کرده که خوردن و آشامیدن در ظروف طلا و نقره حرام است و در ظرفهای طلا کوب و نقره کوب مکروه است.
اسلام خوردن طعام های لذیذ و همچنین دادن این گونه طعام به مردم را خوب می داند، اما باید حلال باشد و در خوردن نیز زیاده روی نشود. زیاده روی در خوردن مثل اسراف است و این اسراف در خوردن، نباید مومن را از عبادات باز دارد، بلکه باید منظور و مقصود فرد از خوردن و آشامیدن کسب نیرو برای عبادت باشد.
در احادیث آمده است که در مورد آنچه از مال حلال در دنیا خورده باشید، در آخرت سئوال نخواهد شد و خداوند کریم تر از آن است که از مومن در مورد آنچه از حلال خورده و آشامیده است، سئوال کند.
رسول اکرم(ص) فرموده اند که «سیرخوردن طعام، موجب بیماری بَرَص و پیسی می شود» و حضرت امام جعفر صادق(ع ) فرموده اند: «اگر کسی گوید فلان طعام را خوردم و مرا آزار داد، کفران نعمت الهی است.»
امام موسی کاظم(ع) فرموده اند: «اگر مردم در طعام خوردن میانه رو باشند ، همیشه بدنشان سالم می ماند.»
اسلام اهمیت زیادی به آنچه می خوریم می دهد و طعام حلالی را که وارد بدن ما می شود، مایه پاکی و قوت برای قدم برداشتن در راه خدا می داند و طعام حرام و ناشایست و ناپاک را ویرانگر می داند. پس بر ماست که علاوه بر اهمیت به کیفیت آنچه می خوریم، به تأثیر آن در بدن، روح و روانمان بیاندیشیم.
