از مهمترین عواملی که از زنان و مردان شخصیتی برجسته میسازد، هنر همسرداری و تربیت صحیح فرزندان است؛ تأثیر و تأکید این دو موضوع به قدری حساس است که بخش عمدهای از روایات اهل عترت(ع) درباره خانواده را به خود اختصاص داده است و این به دلیل حساسیت بالای این دو امر حساس و خطیر است. بنابراین اگر بانوان در سایر عرصههای اجتماعی موفق باشند، اما به این دو عامل پایبند نباشند، رسالت واقعی خود را انجام ندادهاند و به زودی اثرات منفی آن را در زندگی مشاهده خواهند کرد.
در این بین وظیفه مردان نسبت به هنر همسرداری به مراتب حساس‌تر از زنان است و آن به دلیل روحیه حساسی است که بانوان دارند. امیرالمؤمنین(ع) در بیانی فرمود: «فَدارَها عَلی کُلِ حالٍ و أحسنَ الصُّحبة لَها فَیَصفُو عیشَک; همیشه با همسرت مدارا کن، و با او به نیکی همنشینی کن تا زندگیت باصفا شود.»
(مکارم الاخلاق، ص ۲۱۸)
