حجت الاسلام و المسلمین مرادی کارشناس علوم قرآنی درباره اطعام و انفاق گفت: در اسلام همواره بر کمک به همنوع و دستگیری از یکدیگر توصیه شده است. بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز یک گوهرند، چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضوها را نماند قرار. بر همین اساس بزرگان دین ما همیشه در گفتار و کردار خود به فکر دیگران بوده اند.
وی در همین راستا افزود: حضرت رسول اکرم (ص) در خطبه شعبانیه می فرمایند: "با تشنگی و گرسنگی ماه مبارک رمضان تشنگی و گرسنگی روز قیامت را بچشید و صدقه به فقرا و مسکینان بدهید." در واقع انفاق و دستگیری از دیگران یکی از دستورات دینی ماست که خداوند منان هم در قرآن کریم هر جا دستور به نماز می‌دهد به دنبال آن دستور به زکات و دستگیری از دیگران نیز اشاره کرده است.
این کارشناس علوم قرآنی ادامه داد: در آیات اولیه سوره بقره خداوند که صفات متقین را شمارش می کند، می فرمایند: "متقین کسانی هستند که نماز را به پا می دارند و از آنچه خداوند به آنها داده انفاق می کنند". در جای دیگر قرآن می فرماید: "آن کسانی که اموال خود را انفاق می کنند مثل آن کشاورزی است که دانه ای را می کارد و هفت خوشه دارد و از هر خوشه ای هفتاد دانه کاشته می شود"، در واقع خداوند هر چقدر بخواهد آن مال را زیاد می کند.
حجت الاسلام و المسلمین مرادی ادامه داد: در روایت ها آمده اگر کسی انفاقی را در راه خدا انجام دهد خداوند این انفاق را زیاد می کند.وقتی به سیره و منش بزرگان دین نگاه می کنیم در زندگی تمام ائمه، انفاق جایگاه ویژه ای دارد. به گونه ای که حضرت زهرا(س) شب عروسی‌شان لباس نو خود را به فقیر می بخشند.
وی بیان کرد: امام علی(ع)، حضرت زهرا(س) و خادمه‌شان نذر کردند سه روز را روزه بگیرند تا حال امام حسن(ع) و امام حسین(ع) که مریض بودند خوب شود؛ وقتی روزه گرفتند در غروب اول فقیر به در منزلشان آمد و افطارشان را به او دادند. روز دوم یتیمی آمد و غذای خود را به او دادند و روز سوم اسیری آمد و غذای خود را به او دادند؛ در حالی که خودشان نیاز به آن غذا داشتند و گرسنه بودند همه غذای خود را برای رضای خدا انفاق کردند.
این کارشناس علوم قرآنی درباره جایگاه ویژه انفاق در ماه رمضان توضیح داد: انفاق در ماه مبارک رمضان یکی از سفارش های دین ماست .امام سجاد(ع) دستور می دادند ظروف غذا هنگام سحر و افطار را آماده کنند تا خودشان غذا را به فقرا بدهند در حالی که ایشان خود با نان و نمک افطار می کردند. امام صادق(ع) می فرمایند: "وقتی پدرم صدقه ای به فقرا می دادند صدقه را در دستان او قرار می دادند دوباره صدقه را بر می داشتند می بوییدند و می بوسیدند و دوباره به فقیر برمی گرداندند، وقتی دیگران علت این کار را جویا می شدند می فرمودند قبل از اینکه این صدقه در دست فقیر قرار بگیرد در دستان خداوند قرار می گیرد."
حجت الاسلام و المسلمین مرادی خاطرنشان کرد: امام مجتبی(ع) از زبان پیامبر اسلام(ص) نقل کردند: "اگر کسی گره ای از کار مومنی باز کند و مشکل مومنی را حل کند مانند این است که 9 هزار سال خدا را عبادت کرده باشد، در حالی که روزها را روزه و شب ها را به عبادت خدا مشغول است". امیدوارم همه ما بتوانیم با الگو پذیری از بزرگان‌مان در امر انفاق و طعام توشه ای برای آخرت خود ذخیره کنیم.
