پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به علی علیه‌السلام فرمود: آن چه را بر تو املا می‌کنم، بنویس. علی عرض کرد: یا رسول اللّه! بیم داری چیزی را فراموش کنم؟
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: از فراموشی تو نمی‌ترسم، من به درگاه خداوند دعا کرده‌ام که حافظه تو را قوی گرداند و از فراموشی بر کنارت دارد، لیکن برای شریک‌های خود بنویس.
علی علیه‌السلام عرض کرد: شریکان من چه کسانی هستند یا رسول اللّه؟ فرمود: آن فرزندان تو که امامند، به برکت وجود آنهاست که بر امّت من باران می‌بارد و در پرتو وجود آنها دعایشان مستجاب می‌گردد.
و خداوند به سبب آنها بلا از امّت می‌گرداند و به برکت وجود آنها از آسمان رحمت می‌بارد. و این نخستین ایشان است و با دست به حسن‌بن‌علی علیه‌السلام اشاره کرد، سپس به حسین اشاره کرد و فرمود: فرزندان او که امامند.
متن حدیث:
امام حسن علیه‌السلام: قالَ رَسولُ اللّه ِ صلی الله علیه و آله لِأَمیرِ المُؤمِنینَ علیه‌السلام: اُکتُب ما اُملی عَلَیکَ، فَقالَ: یا نَبِیَّ اللّه ، أتَخافُ عَلَیَّ النِّسیانَ؟ قالَ صلی الله علیه و آله: لَستُ أخافُ عَلَیکَ النِّسیانَ، وقَد دَعَوتُ اللّه َ لَکَ أن یُحَفِّظَکَ و لا یُنسِیَکَ، ولکِنِ اکتُب لِشُرَکائِکَ. قالَ: قُلتُ: ومَن شُرَکائی یا نَبِیَّ اللّه ِ؟ قالَ: الأَئِمَّةُ مِن وُلدِکَ، بِهِم تُسقی اُمَّتِی الغَیثَ، و بِهِم یُستَجابُ دُعاؤُهُم، و بِهِم یَصرِفُ اللّه ُ عَنهُمُ البَلاءَ، و بِهِم یُنزِلُ الرَّحمَةَ مِنَ السَّماءِ، و هذا أوَّلُهُم، و أومَأَ بِیَدِهِ إلَی الحَسَنِ بنِ عَلِیٍّ علیهماالسلام، ثُمَّ أومَأَ بِیَدِهِ إلَی الحُسَینِ علیه‌السلام، ثُمَّ قالَ: الأَئِمَّةُ مِن وُلدِهِ.
" أمالی الصدوق، 327 / 1 - کمال‌الدین، 206 / 21 - بصائر الدرجات، 167 / 22 "
