حجت الاسلام والمسلمین محسن جنتی منش استاد دانشگاه و کارشناس مرکز ملی پاسخگویی با بیان اینکه امام حسین(ع) از دو جنبه دارای فضیلت ها و ویژگی های ممتازی بودند که امام حسین(ع) را امام حسین(ع) کرد، ابراز داشت: یکی ویژگی های خانوادگی، نسبی و بستگی و وابستگی اش به خاندان رسالت، به وجود مقدس پیامبر گرامی اسلام(ص)، وجود مقدس فاطمه زهرا(س) و امیرالمومنین(ع) است که اینها فضلیت کمی نیست.
وی افزود: اینکه کسی این سعادت و شایستگی را داشته باشد که خداوند وجودش را و نطفه و نسلش را در وجود این بزرگواران قرار بدهد، خودش یک حکمت والایی است و این را می رساند که این سعادت و این شایستگی را امام حسین(ع) داشته است که از نسل این بزرگواران باشد.
حجت الاسلام جنتی منش ببا تأکید بر اینکه فضایل بی شماری از پیامبر اکرم(ص) درباره امام حسین(ع) و همچنین امام حسن(ع) داریم که آن ها را حتی در سنین کودکی «سیدا شباب اهل جنت» خطاب کردند، اظهار داشت: رسول خاتم(ص) درباره آن ها فرمودند: اینها کسانی هستند که شایستگی رهبری جامعه اسلامی را حتی از سن کودکی دارند.
وی ادامه داد: این ها یکسری ویژگی ها و امتیازات خانوادگی و مذهبی این بزرگوران بوده است، در کنار اینها امام حسین(ع) یکسری ویژگی های اکتسابی و شخصیتی که خودشان بدون نگاه به شخصیت خانوادگی و وابستگی به رسالت و خاندان امامت در نظر داشتند، آن هم جنبه عرفان و معرفت بالای آقا اباعبدالله(ع) نسبت به خدای متعال است.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: امام حسین(ع) تحت تربیت خاندان رسالت و تربیت کسانی مانند امیرالمومنین(ع) و حضرت زهرا(س) به درجه ای از شناخت و ایمان والای الهی می رسند که کسی نمی تواند همپای آن ها در جامعه اسلامی غیر از معصومین باشد، وقتی به دعای عرفه امام حسین(ع) نگاه می کنید، اوج عرفان، اوج معنویت، اوج شناخت الهی، اوجِ عشق و محبت الهی را در این دعا می بینید.
وی گفت: ما در عالم اسلام غیر از ائمه معصوم کسی را نداریم که اینقدر در درجه والای ایمان و معرفت نسب به ذات حق باری تعالی باشد، اینها نشان می دهد امام حسین از نظر شخصیت ایمانی، روحی و معنوی هم امتیازات بسیار والایی داشته و در کنار اینها درآمیختن ایمان، معنویت، شناخت الهی، شناخت دین و راه حق همراه با روح حماسی و جهادگونه ای که امام حسین(ع) داشته موثر بوده است.
حجت الاسلام جنتی منش بیان داشت: شاید افراد بسیاری باشند که ادعاهایی درباره شناخت خدا، معرفت الهی، عشق الهی و اینگونه مسائل داشته باشند، اما وقتی این شناخت و این معرفت می خواهد به مرحله عمل برسد و خودش را بیرون می خواهد نشان بدهد، گاهی اوقات پای افراد می لنگد یا افراد نمی توانند به آن چیزی که اعتقاد دارند، در صحنه زندگیشان پیاده کنند.
وی افزود: اما امام حسین(ع) بالاترین نمود و نماد ایمان را در زندگی به جهانیان نشان داد، این مسأله بیانگر این مطلب است که وقتی پای ایمان و اعتقاد در میان باشد، هر چیزی که دارد به وسط میدان می آورد و از آن می گذرد، از آبرو، اعتبار، خانواده، مسائل مادی، زندگی و تمامی چیزهایی که یک انسان به آن وابستگی دار، همه اینها را در کفه اخلاص می آورد و تقدیم حضرت می کند.
کارشناس مرکز ملی پاسخگویی خاطرنشان کرد: درآمیختن روح حماسه، روح سلحشوری، جهاد و ایمان یک ویژگی ممتازی بود که ما در وجود مقدس آقا اباعبدالله(ع) می بینیم، اینکه روز تولد ایشان را به درستی روز پاسدار گذاشتند، ناظر بر آن جنبه پاسداری از دین خدا است، جنبه اینکه انسان همیشه موظف است خودش را پاسدار، نگهدارنده و محافظ دین خدا، راه حق و راه درست بداند، به خاطر همین بوده است.
وی ادامه داد: امام حسین(ع) این ویژگی ها را داشت و نشان دادند می شود معنویت و ایمان را با زندگی امروز و زندگی دنیایی درآمیخت و جایی این دو را با هم جمع کرد، اما جایی که قرار شود یکی از این ها انتخاب شود، یکی از این ها فدای دیگری می شود و طبیعی است که دنیای انسان باید فدای دینش شود، نه اینکه مانند بسیاری از انسان ها دینشان را فدای دنیای خودشان می کنند، اما امام حسین(ع) این الگو را به بشریت نشان دادند.
حجت الاسلام جنتی منش اظهار داشت: به خاطر همین تمامی انسان ها چه آنهایی که معتقد به اسلام باشند و چه آنهایی که نباشند امام حسین(ع) را مظهر آزادگی می دانند، مظهر عدم وابستگی به تمام این تعلقات می دانند و روح انسان آزادگی را دوست دارد، آزادگی و عدم تقیّد به مسائل دست و پا گیر و وابستگی را دوست دارد، به نظرم این ویژگی ممتاز امام حسین(ع) سبب می شود که تمام عالم حتی ادیان و مکاتب دیگر ناخودآگاه عاشق او شوند، بنابراین این روحیه و منش امام حسین(ع) است که در جهان امام حسین(ع) را امام حسین(ع) کرده است.
