امام جعفر صادق(ع) می فرمایند: «شیطان گفته است: پنج گروه مرا بیچاره کرده ولی سایر مردم در قبضه قدرت و اختیار من هستند؛ اول کسی که با نیت راستین به خدا پناه ببرد و در همه کارها به خدا توکل کند. دوم کسی که در شبانه روز تسبیح خدا گوید. سوم کسی که هرچه برای خود می پسندد، برای برادر مومنش نیز بپسندد. چهارم کسی که هنگام رسیدن مصیبت به او، ناله و فریاد نزند. پنجم کسی که به آنچه خداوند قسمت او کرده، راضی باشد و برای رزق و روزی اش غم و غصه نخورد.»
آیت الله مجتهدی تهرانی در شرح این حدیث می‌گوید:
درمورد گروه اول: کسی که کارهایش را برای خدا انجام می دهد، در دلش غیر خدا چیز دیگری نیست و شیطان توانایی مقابله با او را ندارد؛ چون که او با خدا ارتباط دارد. انسان باید دعا کند و از خدا بخواهد که خدایا، غیر خودت در دل ما نیاید؛ غیر خودت در دل ما جای پیدا نکند.
در مورد گروه دوم: بعضی ها مرتب لبهایشان تکان می‌خورد؛ من علمایی را دیده ام که آنی ساکت نبودند و مرتب در حال ذکر گفتن بودند. اگر کسی از آنهاسوال می کرد جواب می دادند و بعد دوباره شروع به ذکر گفتن می‌کردند.
در مورد گروه سوم: بعضی ها فقط به فکر راحتی خودشان هستند، اما به راحتی دیگران فکر نمی کنند. می گویند همسایه هرطور که شد، شد؛ مهم این است که من راحت باشم. شما باید هرچه برای خودت می خواهی برای دیگران هم بخواهی. اگر اینطور باشی، شیطان می‌گوید من زورم به او نمی رسد،چراکه انسان خوبی است. خوشا به حال این افراد.
درمورد گروه چهارم: در نجف به امام گفتند که حاج آقا مصطفی شهید شده،ایشان جزع نکردند و اشکی نریختند. وقتی هم که به خانه تشریف بردند به خانواده شان فرمودند: فوت مصطفی از الطاف خفیه الهی بود. چندسال پیش نیز همراه چند تن از علما در خانه فردی مهمان بودیم. مادر آنها عصر همان روز فوت کرده بود و آنان به ما چیزی نگفتند که مبادا مهمان ها ناراحت شوند.
در مورد گروه پنجم: کسی که راضی باشد، به آنچه که خداوند روزی او کرده، غصه فردا را نمی‌خورد. خدا نان خالی به او داده اما راضی است. ناراحت نیست که چرا من ندارم و دیگری دارد.
منبع: احسن الحدیث
