حجت الاسلام و المسلمین قرائتی در یکی از برنامه های سمت خدا ماجرای جالبی درباره تملق و چاپلوسی گفت که در ادامه این مطلب مشاهده خواهید کرد.
ماجرا از این قرار بود که:مادر شخصی به رحمت خدا رفت،به منظور احترام، دفتر یکی از علما، نامه ای را در این خصوص آماده کردند تا نزد بازمانده آن مرحومه ببرند.
در متن نامه محتوایی با چنین مضمونی آمده بود که:خبر فوت مادر شما را به آیت الله گفتیم و ایشان به به شدت ناراحت شد و غیره ،پس ازآن، نامه را برای امضا نزد آیت الله مذکور بردند.
ایشان وقتی نامه را دید گفت:من از این خبر "به شدت" ناراحت نشدم،کلمه (به شدت) دروغ است!دروغ نوشتن مانند دروغ گفتن گناه کبیره است.
بنابراین نامه را عوض کردند و این بار تنها با ذکر احساس ناراحتی و بدون کلمه (به شدت) نگارش آن را انجام دادند.ایشان نامه را مجددا خواند و گفت:ناراحت هم نشدم! مادر ایشان سن طبیعی را داشته است،خدایش بیامرزد.
سرانجام نامه برای سومین بار تنظیم شد،با این متن که:خبر فوت مادر شما را به آیت الله گفتیم،ایشان طلب مغفرت کردند.
آیت الله مذکور در این لحظه گفت:اکنون درست شد،خدا ایشان را بیامرزد.
