این رفتار بر گرفته از آموزههای خداوند در قرآن است. آنجا که میفرماید: «اللَّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُوا یُخْرِجُهُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ...؛ خداوند، ولیّ و قافلهسالارکسانی است که ایمان آوردهاند؛ آنها را از ظلمتها، به سوی نور بیرون میبرد».
یا در آیه پنجم سوره ابراهیم(ع) یکی از وظایف موسی(ع) را خروج قوم از تاریکیهای جهل و کفر به سوی نور معرفی میکند و میفرماید: «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى بِآیاتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَکَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ ؛ همانا موسى را همراه معجزاتى (به سوى مردم) فرستادیم (و به او گفتیم:) قومت را از تاریکىها به سوى نور خارج ساز».
حضرت زهرا(س) در یکی از خطبههای خویش پس از ماجرای سقیفه در جمع زنان انصار و مهاجر درباره تبعات پذیرش ولایت امیر مؤمنان(ع) فرمودند: «اگر دوری نمیکردند از بند ریسمانی که پیامبر به او(علی(ع)) سپرده بود:
1ـ آنان را به نرمی میراند، چنان که بینی شترِ حکومت مجروح نمی شد و سوارش به شدّت تکان نمی خورد
2ـ و آنان را به آبشخوری گوارا وارد میکرد که آب از دو سوی آن لبریز بود
3ـ و درهای برکات زمین و آسمان بر آنان باز می شد. [امّا، حال که چنین نشد] خداوند آنان را به آنچه کرده اند مؤاخذه و عِقاب خواهد کرد. (اشاره به آیه96 اعراف وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ «96». و اگر مردم شهرها و آبادىها ایمان آورده و تقوا پیشه کرده بودند، قطعاً (درهاى) برکات آسمان وزمین را برآنان مىگشودیم، ولى آنان (آیات ما را) تکذیب کردند، پس ما هم به خاطر عملکردشان آنان را (با قهر خود) گرفتیم.)
حضرت زهرا(س) به مسلمانان آموخت یکی از مهمترین وظایف حاکمان و متولیان امور کشور رساندن مردم به سرمنزل سعادت است. همچنین ایشان در انتهای سخنان خویش با اشاره به آیه96 اعراف ثمره ایمان و تقوای عموم جامعه را جاری شدن برکات الهی یا به تعبیری اصلاح امور اقتصادی و اجتماعی معرفی فرمودند.
بر این اساس میتوان این درس را آموخت که یکی از مهمترین وظایف حاکمان و متولیان امور کشور رساندن مردم به سرمنزل سعادت است. همچنین حضرت زهرا(س) در انتهای سخنان خویش با اشاره به آیه96 اعراف ثمره ایمان و تقوای عموم جامعه را جاری شدن برکات الهی یا به تعبیری اصلاح امور اقتصادی و اجتماعی معرفی فرمودند.
متن روایت: «وَاللّهِ لَو تَکافُّوا عَنْ زِمامٍ نَبَذَهُ رَسُولُ اللّهِ (ص) اِلیه لَاعْتَلَقَهُ ولَسارَبِهِم سَیرا سُجحاً لا یکلُمُ خِشاشُهُ وَ لا یتَعْتَعُ راکبُهُ. وَلَاَوْرَدَهُم مَنْهَلاً نَمیراً فَضْفَاضاً، تَطْفَحُ ضَفَّتاهُ، قد تَحیر بهم الرَّی، و لَفَتَحَتْ عَلیهِم بَرکاتٌ مِنَ السَّماءِ وَ الارضِ و سَیأخُذُهُم اللّهُ بِماکانُوا یکسِبُونَ»