در روایتی امام رضا علیه السّلام به بیان علّت قرار داده شدن خطبه برای نماز جمعه پرداخته و فرموده است:
«جمعه محلّ اجتماع عموم بوده لذا خداوند متعال خواسته است که امام جمعه سبب شود براى موعظه مردم و ترغیب نمودن آن ها به طاعت و ترس از گناه و انجام تکالیف و باز داشتنشان بر آن چه اراده دارند که عبارت باشد از مصلحت دین و دنیاى آن ها و نیز به ایشان خبر دهد از آفات و احوالى که در آن ها ضرر و منفعت آن ها مى باشد در حالى که ائمّه جماعات در غیر جمعه فاعل این امور نمى توانند باشند زیرا تنها امامى که منفصل از نماز و جدا از آن مى تواند این امر را عملى سازد امام جمعه مى باشد.[1]»
امّا علّت این که امام جمعه بعد از اتمام خطبه اوّل می نشیند و سپس برمی خیزد و خطبه دوم را شروع می کند این است که امام جمعه با این کار بین دو خطبه فاصله می اندازد تا دو خطبه صدق کند نه یک خطبه.
پی نوشت :
[1] - علل الشرائع-ترجمه ذهنى تهرانى، ج1، ص 839
کتاب پرسش ها و پاسخ های نماز، سید حسن موسوی (مرکز تخصصی نماز)
