یوگا نوعی ورزش همراه با تمرکز است و از آثار معنوی-فرهنگی و تربیتی و ارتباط با مبداء هستی کاملا تهی است در حالی که نماز جامع ترین و کامل ترین راه پرواز از جهان ماده و پیوستن به معبود و معشوق حقیقی و کمال و جمال مطلق است.
هر یک از شرائط، اجزاء، اقوال و افعال نماز دارای معانی و اسراری عظیم و در بردارنده اصول تربیتی و پبام آور فرهنگی خاص هستند که هیچ یک از آن ها در یوگا وجود ندارد.
به نظر می رسد آن چه باعث این مقایسه نادرست شده چند چیز است:
الف - این که غالباً نمازهای ما حقیقی و با حضور قلب و آداب باطنی نیست و چون به ژرفای نماز راه نیافته و نماز در هویدای دل ما رسوخ نکرده است.با حرکات دیگری که با نگرش سطحی مشابه می نمایند یکسان انگاشته می شود.
ب - بی توجّهی به اسرار و روح نماز و تعالیم و پیامدهای معنوی-تربیتی-روحانی-دنیوی و اخروی هریک از اجزاء و شرایط آن باعث پناه بردن به ارزش هایی چون یوگا می شود. باید بدانیم که یوگا تنها یک ورزش برای تقویت بعدی از ابعاد درونی انسان است و برای عبادات و نیایش و شکرگزاری آفریدگار نیست[1].
پی نوشت:
[1] - یکصد وده پرسش درباره نماز، واحد پاسخگویی به سوالات نماز، زیر نظر : مجتبی کلباسی، انتشارات ستاد اقامه نماز، 1388ش، نهم
کتاب پرسش ها و پاسخ های نماز، سید حسن موسوی (مرکز تخصصی نماز)
