حضرت آیت الله محمدتقی بهجت فومنی، با اشاره به اینکه زمین هیچ گاه از حجت خالی نیست بر این نکته تأکید کردند که باید در فکر اصلاح خود باشیم تا از قرآن و عترت دور نشویم.
آیتالله بهجت گفتند: علمای بزرگ و مراجع تقلید زمان ما وقتی در حرم (نجف و کربلا و ...) مشغول زیارت میشدند، حالات و حرکاتی ازآنها سر میزد که گویا کسی در حرم نیست، و اصلا مسأله ریا در کار نیست! آن ها که در نقد و جواب مسائل علمی، خود را افلاطون زمان میدانستند چرا برای افراد کمتر و پایین تر از خود، خودنمایی و ریاکاری کنند؟!
ایشان در ادامه بیان کردند: گویا همه آن بزرگان لا الی بَدَل، رفتند و امثال خود را به جا نگذاشتند؛ چه مقامات و کمالاتی داشتند که الآن هم با آنهاست. آیا بر ما لازم نیست راه آنها را برویم؟ چیزی که هست آنها در زمانی بودند که اشخاص و بزرگانی را می دیدند که صاحب کرامات و مقمات و نمونه های کامل ائمه اطهار (ع) بودند، ولی آن چه آن ها داشتند در دست ما نیز هست، و آن قرآن و عترت است، و زمین هیچ زمانی از حجت خالی نیست، و حجت در میان ما است، ولی گویا که نیست!
آیتالله محمدتقی بهجت در پایان گفتند: قرآن و عترت دوای تمام دردهاست، اگر آن ها را کنار بگذاریم، در دنیا از این هم ذلیل تر میشویم. آیا ذلت از این بیشتر که مسلمانان با این همه قوت و ثروت نوکر کفار هستند و آن ها مالک امرشان هستند، یک روز به گرگ پناه میبریم و یک روز به روباه!؛ برای اینکه از قرآن و عترت به کلی کنار نرویم و آن ها را از ما جدا نکنند، از الآن باید در فکر اصلاح باشیم، «علاج واقعه قبل از وقوع باید کرد».