یک زن چه مجرد و چه متأهل، اگر وظایف شرعی خود را بخوبی انجام دهد، می‌تواند امیدوار باشد که پاداش شهیدان را دریافت کند. روایت ام سلمه تنها اشاره به بخشی از چنین پایاپایی است:
«ام سلمه می‌گوید: رسول خدا(ص) فرمود: هر زنى در خانه شوهر براى اصلاح، چیزى را جابجا کند، خداى عز و جل به او نظر کند، و هر کس خدا به او نظر کند عذابش نکند. در این میان ام سلمه عرض کرد که بیشتر آنچه دارای اجر و پاداش است، متعلق به مردان بوده و زنان بی‌نوا از آن بی‌بهره‌اند! پیامبر(ص) او را به این واقعیت رهنمون ساخت که اگر زنى آبستن شود مقام روزهدار و شب زندهدار و مجاهد با خود و مالش را در راه خدا دارد، و چون زایمان کند اجرى دارد که هیچ‌کس عظمت آن‌را نداند؛ و چون طفل را شیر دهد به هر مکیدنی ثواب آزاد کردن یک بنده از اولاد اسماعیل دارد؛ و چون از شیر دادن فارغ شود فرشته‌‌اى پر بر پهلویش زند و گوید کار خود را از سر گیر که آمرزیده شدى».[1]
علاوه بر این، در روایتی از امام علی(ع) نقل شده که آن حضرت، پاک‌دامنی را با شهادت برابر دانسته‌اند:
«کسى که در راه خدا جهاد کند و شهید شود، پاداشش بیشتر از کسى نیست که بتواند گناه کند، اما عفّت ورزد [و گناه نکند]! انسان پاک‌دامن نزدیک است که فرشته‌‌اى از فرشتگان خدا شود».[2]
روایت دوم شامل بانوانی نیز می‌شود که شوهری انتخاب نکرده و یا شوهرشان از دنیا رفته و یا از آنها جدا شده است.
بنابر این، آنچه مهم است رسیدن به درجه و مقام شهدا است که هر فردی توان رسیدن به آن مقام را دارد.
[1]. شیخ صدوق، امالی، ص 411، بیروت، اعلمی، چاپ پنجم، 1400ق.
[2]. سید رضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، محقق: صبحی صالح، ص 559، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق.
